Kirkjuritið - 01.01.1937, Qupperneq 25

Kirkjuritið. Sjálfstæði islenzku kirkjunnar.
19
að vinna fyrir börnin og heimilin, vinna fyrir ungling-
ana, og safna þeim í kristilegan félagsskap, þar sem því
verður við komið. Félagsskapur er í samræmi við eðli
unglinga, og kirkjan ætti að nota sér liann betur en gjört
befir verið. Þarf ekki annað en benda á K. F. U. M. sem
gott dæmi um gagnsemi sliks félagsskapar. Þar við bæt-
ist svo alt starfið meðal hinna fullorðnu og fvrir þá, sem
in. a. miðar að eflingu kirkjulífsins, viðlialdi og endur-
bótum á kirkjunum, auk ýmsrar bjálpar og líknarstarf-
semi, svo að nefnd séu örfá dæmi.
Það er skoðun mín, að bin nýja kirkjuskipun, ef
framkvæmd yrði, mvndi miða að því, að vekja áhuga
og ábyrgðartilfinningu í söfnuðunum og auka hana. Hún
gæti ef til vill sameinað kosti þjóðkirkju og fríkirkju.
Þetta, sem ég' hef vikið að nú síðast, er að sumu leyti
utan við sjálft málefnið. En jafnframt því, sem rætt er
um framtíðarborfur og framtíðarfyrirætlanir kirkunnar,
virðist mér rétt, að líta á þá örðugleika, sem eru á leið-
inni, og hvernig við þá verði ráðið.
Eg hefi nú gjört grein fyrir skoðun minni á bag og
horfum kirkjunnar og' tillögu minni um þær breytingar,
sem ég hygg, að mættu verða til bóta. Vil ég' ljúka máli
mínu með því, að láta í ljósi trú á sigur kirkju vorrar,
von um, að takast inegi sem fyrst, að finna leiðir til úr-
lausnar á vandamálum hennar, og með bæn um, að starfs-
inenn liennar öðlist kraft lil þess, að bera merki lienn-
ar fram til sigurs.
Árni Árnason.
o*