Kirkjuritið - 01.10.1939, Blaðsíða 34

Kirkjuritið - 01.10.1939, Blaðsíða 34
320 Magnús Guðmundsson: Október. í Kristi er oss boðið alt, sem lielgast og iiáleitast er. Það eitt er að þiggja kvöldmáltíð drottins, að þiggja gjöf hans í Jesú Kristi. Guð gefur Jesú Krist og ekkert annað- Og það er líka nóg, því að í honum gel'ur hann alt sem gildi hefir fyrir þetta líl' og hið komandi. Sá, sem tekur á móti Jesú Kristi og þiggur náð hans, hlýtur því alt það, sem dásamlegast er. Og hvað fæst hjá Jesú Ivristi? Guðs orð segir: Endur- lausnin er í Jesú Krisli. I honum er oss aumum syndur- um hoðin fyrirgefning allra synda. „Þann, sem ekki þekti synd, gjörði hann að synd vor vegna.“ Það er dýrlegt að eignast fullvissu fyrirgefningarinnar. Sá, sem hefir lifað ])á dýrðarstund að mæta Kristi og fó hjá honum þessa fullvissu, mun aldrei gleyma dýrlegasta augnabliki æfi sinnar. Syndarinn, sem ekki |)orði að koma til Guðs, sem fyrir- varð sig fyrir eymdarástand sitt og áræddi þvi ekki til Guðs svona aumur, hann getur ekki gleymt Jesú, frelsar- anum, sem kom lil hans og fann hann, og leiddi hann sem annan syndara að náðarhorði (iuðs. Slíkum stundum er ekki hægt að gleyma, né lieldur er mögulegt þeim að lýsa. Og i Kristi fæst mcira en fyrirgefning ein. í honum fajst hin sanna gleði og hamingja. „Ef einhver er í Kristi er hann ný skepna. IJið gamla varð að engu. Sjá, það er orðið nýtt“. Það er komið nýlt viðhorf til lífsins. Þólt lífið hafi áður verið hyrði og kvöl, er það orðið þrungið af sælu og ham- ingju. Heilagur umskapandi kraftur hefir gagntekið sál- ina. „Alt megna ég fyrir hjálp hans, sem mig styrkan gjörir.“ Og svo er hið allra hezta og dýrlegasta. „Sá, sem etur mitt hold og drekkur mitt blóð, hefir eilíft lif“, segir Jesús. Eilíft líf, eilíft dýrðarlíf hjá Guði er oss gefið í Jesú Kristi. I samfélagi við alla Guðs útvalda er oss af Kristi sjálfum húinn staður í ríki himnanna.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.