Kirkjuritið - 01.10.1939, Blaðsíða 12

Kirkjuritið - 01.10.1939, Blaðsíða 12
298 Holger Mosbecli: Október. af þeim skilningi, að svarið í fyrndinni, miðað við heims- skoðunina og lieimsmynd manna þá, getur ekki umsvifa- laust átl við nú og verið rétl í öllum greinum. í sögu Israels síðar er einnig mikið og margt samkvæml lýsingu Gamla testamentisins, sem vísindaleg söguskoðun getur ekki lit- ið á öðruvísi en eins og sögusagnir og helgisögur. Sög- urnar um ösnu Bíleams, Samson og Jónas í hvalnum eru einna kunnusta dæmi, en um margt fleira er að ræða sams- konar. Þessi kensluaðferð, að forðasl að varpa réttu Ijósi yfir slíkar sögur, er varin með því oft og iðulega, að það geti ekki verið hlutverk kennarans og allra sízt kennar- ans í kristnum fræðum að koma efasemdum inn í barns- sálirnar. En þessháttar skoðun virðist mér rista mjög grunl og vera æði skammsýn. Því að „efinn“, sem menn geta ef til vill varið harnið með því móti, mun sækja þeim mun fastar á, jiegar það er orðið fulltíða. Þá mun það reka sig á það, að margt sem það lærði í kristindóms- stundunum, að væru söguleg og náttúrufræðileg sannindi, getur engu að síður naumast verið rétl samkvæmt nu- líma skilningi vorum á sögunni og náttúrunni. Ef menn hafa nú lærl i harnaskólunum að skoða þessi sögulegu og nátlúrufræðilegu ólíkindi eins og einn órofa þátt kristm- dómsins, og kristna lífsskoðunin er þeim svo dýrmæt, að þeir gela ekki slept henni, þá lenda þeir í trúarstriði og raunum, sem hefði ált að hlífa þeim við. Þeir Iiefðu átt að fá í skólanum fræðslu um það, livernig hugsandi kristnir menn líta á þessi efni nú á tímum, og þeim verða Ijóst við það, að meginefni alls þessa hefir ekki minsta gildi fyrir trúarkjarna og siðferðiskjarna kristindómsins. Þeir hefðu átl að öðlast skilning á því í skólunum, a guðssamfélag kristins manns er gersamlega óháð ákveðn um skoðunum á sagnfræðilegum eða náttúrufræðilegum efnum. En á þá nemendur, sem skortir kristnilíf, ninn svo fornleg trúarbragðafræðsla venjulega hafa þau a^ hrif, að þeir munu seinna righindá sig við þá liugsun, a alt, sem þeir liefðu lært í þessum stundum, hefði ie>us
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.