Kirkjuritið - 01.10.1939, Blaðsíða 47

Kirkjuritið.
Ólikar kirkjur.
333
áður en heilög Þiónustugiörð framfære? Hún er ekke aldeiles á
sama staS og hin, sem 1755 af fiell, samt í hennar þáverande
kirkjugarðe, ofaná þar liggjande gagnfúnum Mannabeinum, all
eins og Norðurende hússens (þ. e. íbúðar-). Hún snýr ekke i vestúr,
heldur súðvestúr. Hún er ekke bygð af mold. eins og hin fyrre,
heldur af Steine, Sande og Kalke.
Ekkert þræte eg í þessu, heldur gióre alt sem mier verður fyrer
sagt“. . . . Eins ef biskup vildi „befala Prófaste Guðlaugi að vígja
Kirkiúna fyrir Jói, því hieðan af nenni ég ekke að bíða þess að
Sumre“....
Hér með sendir Skúli afrit af bréfum þeim, sem fyr eru nefnd,
frá 1756. — Sýnir það, að liann hefir ekki Iiaft yngri bréf mark-
verð i þessu byggingarmáli, heldur farið að sinum ráðum og geð-
Þótta. Að lokum minnist Skúli á kostnaðinn við kirkjuna, þannig:
>>Hvað hún hafi kostað, skal yður grein á giórast. Ekke hefe ég
skriflegt Tillaðelse, ey heldur loforð um aðstoð, alleina samvit-
und Grev Thots og Kirkiu inspections Collegii, með góðu múnn-
legú fyrerheite ef mier tækist slík fyrertekt, so eg hafe anleðning
uð melda mig til einhvers góðs j:fara í snýkiur:| fyrst liún er að
°"ú saman úppú minn eigen Kostnað giórð, og hvorke eg nie
nnner flitia hana með sier. Lóðhelge fellur á hana og Viðeyiar
Eiganda Eign verður hún. Ekke hastar nú um þann póst, aleina
uð vel verðe underbúen, og eg hafe tíma til i vor að ieita Stift-
amtmanns aðstoðar, samt til þess tíma besorga Prófasts Visitatiu,
að það sie alt salt sem segie.
Ég forbiyf með allre Veneration.
Viðey 21ta Octobr. 1773.
HáEðla Hæstvyrðande Hr Biskups Auðmjúkur Þienere
Sk. Magnusson“.
'• Bréfi þessu svaraði biskup 13. nóv. 1773 á þá leið, að ekkert
ukvæði væri í kirkjulögum, ait frá siðabót, um vígslur kirkna.
Hjálfm- muni hann ekki koma (frá Skálholti) til vígslunnar. En
Skúli vilji, þá geti hann beðið prófast að vígja kirkju)na. Að
°ðru leyti megi sóknarpresturinn messa þar á venjulegan hátt.
l'Jvki sést, hvort nokkuð varð úr vígslunni. — En heldur virðisl
niL‘r, að milli iína á hréfum prófasts og biskups megi lesa kaia
(eða öfund?) í garð Skúla en minsta vott viðurkenningar eða
Þakklætis, fyrir svo fágætt og stórmannlegt afrek, sem þessi kirkju-
kygging var.
A Alþingi 1774 skrifar Skúli fógeti enn biskupi, og biður
'ann formsins vegna að tilsegja prófasti að visitera nýju kirkjuna
með því að hann hafi lofað að gera það — svo liann geti sent