Kirkjuritið - 01.10.1939, Blaðsíða 32

Kirkjuritið - 01.10.1939, Blaðsíða 32
318 Magnús Guðmundsson: Október. hafið gengið á hönd. Af sjálfum frelsaranum erum vér vígð til að vera þjónar drottins og boðberar hans. Vér skulum þess vegna verja þessari helgistundu til þess að virða fyrir oss efnið: „Hvað á þjónninn að gera“, samkvæmt þvi, sem hið heilaga guðspjall dagsins lýsir hlutverki lians. En þig, góði Guðs andi, hiðjum vér, leiddu oss i allan sannleika, svo að vér fáum skilið, hversu dýrlegt og mikil- vægt hlutverk oss er af drottni falið, er hann fól oss að vera þjónar og boðberar sínir. „Og hann sendi út þjón sinn til að segja: Komið, því alt er þegar tilbúið“. Hvað átti þjónninn að gera? Hann átti að hlýða strax og skila rétt. Það stendur ekki berurn orðum í lnnu heilaga guðspjalli, að þjónninn hafi hlýtt samstundis. En vér sjáum það af sambandinu, að Jesús gengur út frá því sem alveg sjálf- sögðu, að þjónninn hlýði strax, því að næsta vers seg'h' einmitt frá því, að þjónninn er farinn af stað, með skila- hoð húsbónda síns. Þetta sýnir oss, að fyrsta krafan, sem drottinn gjörir til þjóna sinna, er að þeir hlýði lionum alveg skilyrðislaust. Gefi sig algjörlega undir vald og vilja hans. Þá menn eina, sem gefa sig algjörlega undir vilja Guðs, getur Guð nolað sem þjóna sína. Þeir einir eru færir um að hlýðnast þeirri kröfu, að skila rétt. Skila boðskapnum eins og húsbóndi þeirra hefir sagt þeim að skila. Ég minnist þess, er ég sem drengur var sendur með skilaboð á næstu bæi, frá pabba eða mömmu, þá var ég altaf að liafa orðin yfir á leiðinni, til þess að vera viss um að skila orðunum, eins og mér var sagt að skila þeim. Og drottinn Guð leggur það fyrir Jijóna sína, að þeu’ skili þvi rétt, sem þeir eiga að skila. Þjónninn, sem hið heilaga guðspjall talar um, átti að fara með þessi orð H"1 húsbónda sínum: „Komið, því alt er þegar tilbúið“. Með orð frá Guði eru þjónar Guðs sendir út. Orð frá sínum
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.