Kirkjuritið - 01.10.1939, Blaðsíða 39

Kirkjuritið - 01.10.1939, Blaðsíða 39
Kirkjuritið. V. G.: Ólíkar kirkjur. 325 leiðbeiningu. Og minnumst þess, að eina ráðið til þess að geta þetta alt, til þess að geta leyst af liendi hið heilaga köllunarstarf þjónsins, sem vér erum köiluð til, er það að vera sjálf húin að þiggja kvöldmáltíð drottins. Að vera sjálf kölluð af Jesú Kristi. „Án mín getið þér alls ekkert gjört.“ Gefum oss Ivristi í dag. Göngum að hans blessaða náð- arborði og etum hans iiold og drekkum lians hlóð. Þiggj- um öll hoðið, er oss er boðið til hinnar beztu kvöldmál- tíðar. Einn af frægustu trúhoðum heimsins sagði, er hann sárveikur var beðinn að hlífa sér : „Á meðan ég geta staðið, mun ég lialda áfram að kalla til mannanna: Komið, kom- ið til Jesú Krists! Þá ákvörðun, þá játningu skulum vér gjöra á þessari stundu. Bjóðum oss fram sem þjóna Guðs til þess að flytja mönnunum þann hoðskap, sem dýrlegastur er. Komið. Komið, því alt er tilbúið. Komið til .Tesú Krists. Amen. Ólíkar kirkjur. ForfeSur vorir um 4—5 aldir, á 11.—lö. öld, lögðu niikiS þrek, metorS og fé í þaS, aS byggja, bæta og fegra kirkjur sínar. HöfS- ingjar sigldu sjálfir og alveg á sinn kostnaS, til þess aS sækja viS- inn sem mestan og beztan í kirkjurnar, og til þess aS geta gert þær sem stærstar og veglegastar. — Sbr. t. d. borkel á Heigafelli, í Laxdælu. Margir menn, bæSi eigendur kirkna og aSrir, gáfu þeim jarSir og búpening, eSa dýr líkneski og skartgripi, messu- klæSi og embættisáhöld. Þetta gerSu margir, á þeim dögum, sjálf- um sér eSa næstu náungunum til sálubóta, og í þeirri bjargföstu trú, aS meS því gætu þeir greitt og kvittaS dálítiS af skuldum sínurn viS skaparann. Katólsku siSirnir hófu á hátt stig trúrækn- ina, bæni’æknina og lofgjörSina — ásarnt óbilandi trausti á at- hygli, velvilja og aSstoS hinna mætustu framliSinna manna. Þar meS fylgdi sú trúarþörf og sannfæring, aS samkomuhúsin, kirkj-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.