Kirkjuritið - 01.01.1957, Qupperneq 17

Kirkjuritið - 01.01.1957, Qupperneq 17
PISTLAR 11 Fögur bæn, sem þegar hefir verið heyrð í tvöföldum skilningi, °g lengi skal munuð. Líka órækur vitnisburður um ítök trúar- mnar í brjóstum ungra menntamanna enn í dag. Davíð frá Fagraskógi gaf út nýja ljóðabók fyrii' jólin. „Ljóð frá liðnu sumri.“ Hann hefir raunar alltaf, sem kunnugt er, túlk- að staðreynd guðstrúarinnar og gildi kristindómsins fyrir mann- lífið, enda ort ágæta sálma. En aldrei hefir hann slegið þessa strengi tíðar og öllu fastar en nú. Hér verður að nægja að lieim- færa örfáar ljóðlínur, sem sönnun þess. Án himins erum við liúsvilt böm og heimurinn allur minni. (Bls. 74) Hollum híbýlum berst hreint loft. Geislar Guðssól um glugga inn. Mun þá mannsálir minna varða að skynja skýlaust skapara sinn. (Bls. 65) En sá, sem heitast ættjörð sinni ann, mun einnig leita Guðs — og nálgast hann. (Bls. 88) Loks er hér niðurlag hins dýra upphafskvæðis: „Segið það rnóður minni." Býst ég nú brátt til ferðar, brestur vegnesti. En þar bíða vinir í varpa, sem von er á gesti. (Bls. 11) Davið er nu i vissum skilningi arftaki séra Matthlasar sem ,,æðsti prestur" þjóðarinnar.

x

Kirkjuritið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.