Kirkjuritið - 01.01.1957, Side 23

ÞRÍR SÁLMAR
17
En eítir stuttar stundir
blés stormur andans hlýr.
grænka tóku grundir,
0<? gróSur spratt þá nýr.
há staríar kristin kirkja
° kraftaverka tíð.
Hve er þá ljúft að yrkja
Guðs akurlendi fríð!
Um heiðar, höf og strendur
skín heilög sól GuSs þá
með bros á báðar hendur
°9 birtu himnum frá.
vor á norSurvegi,
°ss virðist glögg þín spá:
Qð von þess allir eigi
etln seSra vor aS sjá.
MeS vígSum helgihljómi
skal hjartans lofgjörS tjáð,
Guð, af glöSum rómi,
SQm gefur allt af náS!
II.
Nú dagar brátt,
1 austurátt
nn árdagsljóminn brennur.
Sjá, dimman ílýr,
en dagur nýr,
ááfagur, hlýr,
^ð söng og sóldýrð rennur.
Séra Garðar Þorsteinsson
prófastur í Hafnarfirði
F. 2. desember 1906.
Séra Sigurður Kristjánsson
prófastur á Isafirði
F. 8. janúar 1907.