Kirkjuritið - 01.12.1957, Blaðsíða 41

BLA PERLUFESTI
471
mín, að ég á engan að til að gefa neitt. Nú er ég allt í einu svo óbæri-
lega einmana. Viljið þér leyfa mér að ganga með yður heim til yðar, og
óska yður gleðilegra jóla við dyr yðar?“
Þannig vildi það til, að við samhljóm margra klukkna og meðal fjölda
glaðra manna gengu þau Pétur Wakefield og stúlka, sem hann vissi ekki
enn nafn á, mót hinum mikla degi, sem flytur heiminum von oss öllum tíl
handa.
G. Á. íslenzkaBi.
Eilífðarörlög.
Vér tímans böm getum eigi fullyrt neitt um eilífðarörlög annarra ein-
staklinga en þeirra, sem burtkallaðir em á bamsaldri, en um bömin ungu
segir Kristur það berlega, að náðarríki sitt standi þeim ávallt ópið, ein-
faldlega af því, að þau em böm. Vér segjum það þó stundum um mæta
menn, er hverfa burt héðan, að þeir hafi verið kallaðir tíl æðri þjónustu,
— en vér skyldum aldrei gleyma þeirri alvarlegu staðreynd, að samkvæmt
Guðs orði getum vér ekki vænzt slíkrar köllunar sjálfum oss til handa,
nema vér höfum trúlega þjónað Guði hér í þessu lífi, — lært að leggja
allt vort ráð í hans hendur og leyft honum að gjöra upp við oss reikning-
ana.
Þorbergur Kristjánsson.
* * *
yólavcrs
í móður og barni,
Maríu og Kristi,
jöfur himnanna
jörðu gisti.
Vor hrtjggð og böl
þeirra harmur er.
Þau fela heiminn
t faðmi sér.
Einar M. Jónsson.