Kirkjuritið - 01.04.1962, Blaðsíða 35

KIRKJURITIÐ
177
þær hugsjónir, og andlegu verðmæti, sem eru undirstaða
kristilegrar menningar. Því á annan veg verður þeirn ekki við
haldið. Það er vitanlega fleira en eitt, sem hér getur orðið
til hjálpar. Það eru ýms öfl, sem geta lagzt á eitl til stuðnings
hinu góða málefninu, en í liinum kristna heimi er ekkert það
afl, sem samkvæmt eðli sínu á að veita og getur veitt þá aðstoð
fremur en kristin kirkja. Hún er frumkvöðull og fulltrúi
kristinnar lífsskoðunar og þeirrar siðmenningar, sem viður-
kennir mannréttindi og mannhelgi. Hún er afl, sem vinnur
starf sitt óháð stjórnmálaskoðunum og stjórnmálabaráttu
hverju sinni. Ríkið þarfnast Jiví kirkjunnar í haráttunni gegn
efnisliyggjunni og gegn óheilbrigði og spillingu í þjóðlífinu.
Hún er sterkasta reipið í þeirri baráttu, enda er reynslan sú,
að niðurrifsöflin beinast fyrst og fremst gegn kirkjunni. Ríkið
því að gjöra svo vel við kirkjuna, ekki í gustukaskyni, lieldur
sjálfs sín vegna, svo að hún geti orðið því sem sterkust stoð
og öfhigastur samherji í hinni góðu baráttu. Það er oft látið
;,ð því liggja, að kirkjan þurfi stuðning ríkisins, og þannig er
V|ða ástatt hér á landi, að því er svo farið. En það er engu
síður ríkið, sem þarfnast stuðnings kirkjunnar, stuðnings sterkr-
ari starfandi kirkju. Það er því rökrétt hugsun, að kristin kirkja
skuli vera þjóðkirkja og að ríkið skuli styðja liana og vernda.
km það má aftur á móti deila, hvert sé samband ríkis og
þjóðkirkj u að gildandi lögurn og á hvern liátt stuðningi ríkis-
lns skuli hagað, svo að fullnægt sé öllu réttlæti, þörfum og
sanngirni í þeim viðskiptum. Héi verða því máli ekki gjörð
®kil, en aðeins skal drepið á eitt atriði, sem að vísu er mikil-
yægt.
Ríkið liefur á hendi ýmsar framkvæmdir til almennings-
keilla, svo sem heilbrigðismál, menntamál o. s. frv., skipar
starfsstéttir til þessara framkvæmda og ákveður tölu starfs-
n,anna og kjör þeirra. Kristin kirkja, sem er frjáls félagsskapur
11,11 ákveðna lífsskoðnn og starf að útbreiðslu hennar, er í eðli
s,nu vitanlega ekki nein sérstök deild landsmála, ekki stofnun,
Sem ríkið getur komið á, sett starfsreglur eða lagt niður, enda
þótt þau ríki séu til, þar sem starf hennar liefur verið liindrað
lneð ofbeldi, og þótt því geti jafnvel brugðið fyrir í kristnu
r*ki, að svo virðist sem það þvkist eiga kirkjuna með öllum
"°gnum og gæðum og geti farið með hana að vild sinni. En
12