Kirkjuritið - 01.02.1964, Síða 3

Jakob Jónssnn:
„Akademiskt“ afturhald
og Hallgrímskirkja
Mottó:
„Ef þú getur, góði Pétur,
þá gættu þín betur næsta vetur“.
I.
Ég hlustaði nýlega á gamlan skólabróður minn flytja erindi
1,111 daginn og veginn. Fékk ég þar staðfestingu á því, að jafn
Vei ntenn á sextugs aldri geta verið svo ungir í anda, að mál
ningur þeirra og málfar minni lielzt á pilt í fyrsta bekk
Hut
Pé
etur var mikið á móti Hallgrímskirkju í Reykjavík ■—- skelf
lng mikið á móti henni. Og í því sambandi minnti hann á stúd'
eiltablað, sem út kom rétt eftir áramótin. Sjáurn til. Pétur gat
®é komið því til vegar, að ég gæfi mér loksins stund til að
, a í þetta stúdentablað. Sá lestur varð þess aftur valdandi, að
eg fór að hugsa um stúdentsárin og þann anda, sem þá ríkti
’neðal liáskólamanna. Þá voru stúdentar ungir nienn í anda,
eg börðust af krafti fy rir merkurn framkvæmdum, en ekki
n,,10ti þeiin. Þá skrifaði ég mína fyrstu blaðagrein. Hún var
1 f'anidráttar stúdentagarðinum. Vinur minn, Lúðvig Guð-
lu>ndsson óð jörðina upp að linjám og kveikti í okkur brenn-
aridi áhuga á fjörugu félagslífi og framkvæmdum. „Mensa aca-
e*Uiea“ var okkur ekki aðeins vingjarnlegur matsölustaður,
tlur vísir að því stúdentaheimili, sem okkur dreymdi um, til
da hugsjónamönnum framtíðarinnar. Þá var gaman að lifa,
g það hefði þótt undarlegur academicus, sem nennti að eyða
Ur U S^nni l1^ fa menn til að mölva niður hálfbyggðar kirkj-
Ur' ^itthvað annað en gömlu mennirnir, sem undanfarnar vik-
það 'U a Veri^ a^ sPerrast við ná eyrum fólksins, en tókst
* ekki fyrr en bankastjórinn flutti sína unglegu ræðu fyrir
4