Kirkjuritið - 01.02.1966, Blaðsíða 27

KIRKJURITIÐ
73
að ekki
wVafalaust er ég ekki einn um að vilja leggja álierzlu á,
se nema einn nrestur í hverjum söfnuði ]>ar sem með
1 Ull/OlUl J. IIYUI JUIII OUl UUUl |IU1 01-111 llivv
kr'i móti er unnt að koma því við. Til þess liggja einkum
V*r ástæður.
nnur er innbyrðis afstaða prestanna. Allir, sem gegnt hafa
f_S -jónustu að einhverju ráði, vita að hér er um viðkvæmt
svA ræ^a- • • • í-2 hYKg að þessi afstaða sé ámóta á öðrum
bu'311,1 ^3r Sem a®stæ®urnar leiða jafn auðveldlega til saman-
ar á meðstarfsmönnunum og — ef til vill óvitaðrar •—
v l þeirra á milli. En eðlilega hlýtur prestunum að
i F a Þetta þeim mun sársaukafyllra, sem þeir hafa háleitari
_l,n á starfi sínu, eins og raunin er á, þrátt fyrir allt. ..
1n ástæðan, sem ég ætla að víkia að, stafar af þeirri þörf að
-tnrinn þekki sóknarbörnin. 1 4000 manna söfnuði tekst
s est'num að komast í kynni við allflesta á nokkmm árum. Séu
thn' ^^^n^^^limi^ ^OOO tekur það minnsta kosti helmingi lengri
vp. a" í risasöfnuðum eins og þeim, sem ég starfa í, með
' Ir “0.000 meðlimum, er það óframkvæmanlegt. Þar hlýtur
ej- srarfið að verða ópersónulegt og tilviljanakennt. Það er
fP ', °a^í-nngt að einn af prestunum jarðar ömmuna, annar
riulr pjjtjnn g' kriðji skírir ungbamið innan einnar og
fjölskyldunnar. Þótt nrestunum væri fjölgað um helm-
S ý^tti það ekkert
°pí ekki skipt.
] j|nnver kvnni að koma með þá mótbám, að margir prestar,
öð ^ smum bætti, gætu bætt hver annan upp og lagt hver
- r"lu bð, myndað samstarfsflokk. Gagnlegasta samstarf, sem
e; 1e' bvnni af í þessa átt er þar, sem skammt er á milli presta,
^lafa hver sitt prestakall.
_■ anistarf presta er nú mjög ofarlega á baugi í Englandi. Á
. . J,6™ minni har í vor kvnntist ég því náið bæði í ræðu og
Sa líka dæmi bess, að því hafði verið hrundið í fram-
p' a,nd. var í Stevenage, einni nvhorginni norðan við
'ndúni. Þar varð að reisa kirkjulegt starf frá grunni, og
l_^ei1u böfðu valið þann kost að gera alla horgina að einu presta-
'tð ' emum sóknarpresti og sex aðstoðarprestum. En vel
nierkia — hað, sem hér skiptir mestu máli, — hver aðstoð-
Ps,nr hafði sína eigin kirkju og starfssvæði þar sem hann
úr skák, svo framarlega sem söfnuðinum