Kirkjuritið - 01.02.1966, Blaðsíða 47

KIBKJUBITIÐ
93
seni les ]? i . ..
8jálf. 1 oriiulaars(jgur Norðurlanda eða Vef'ara Laxness í stað
aa, t( Ur lrúbókammar ? Eða neinandi í sagnfræði liti aldrei í
ar , 0ltit, en læsi í þess stað inannskeminandi bækur. Þess-
Uf V1. kar lífernisandstæður tala sínu máli og eru, því mið-
lail(j. lnJ°g likjandi innan svokallaðrar kristinnar trúar á Is-
l^Uta’ •U lívað skyldu altarisneytendur vera margir hundraðs-
in 'jl .'’J°l ariunar árlega? Iiafa nokkrir hugmynd um lilutföll-
^CSS fyrrnefnda °g aHs kyns afbrota liér á landi?
Upp . 113han trúarhók kristinua manna og eigi að ala Jijóðina
ákv .,yKnstnuni anda, er órétt að slá striki yfir liegningar-
llugarf- hemiar 1 öðru lífi- En þau fara eiumitt eftir bréytni og
j,U| . ari einstaklingsins í þessu lífi. ICristur kom ekki í lieim-
daug1 Uh frelsa þá frá jarðlífsdauðanum, lieldur frá andlega
Seili ailllni- Eins og til er annað líf, er einnig til annar dauði,
l)eirjCl loEastig vansælunnar í öðru lífi. Vegna þess dauða,
Ul Vausælu, sendi Guð son sinn, til að heina mönnunum
htUar 111 Sælu en elilii vansælu annars lífs. Og til þess að allir
ekjJ^ sElldu persónu hans, lét hann son sinn fæðast í lioldi en
1)laUn anda, sem liefði orðið ofar skihiingi
þejrUa' Guð gaf mönnunum fyrirmynd, í syni sínuin, sem
0lSa að geta tileinkað sér, ef þeir vilja. Það er því alveg
kyös lllonuunum komið, hvort þeir temja sér lunderni mann-
þ relsarans og leita eftir andlegri þátttöku hans í lífi þeirra.
etta sanna trúaðir kristnir menn allra alda.
°3ru ,.a,sveitlr manna leiða ófarsæld og vansælu yfir sig í
f>'rir -1' Erislur segir sjálfur: „Hver sem því afneitar mér
á lllonuuuum, lionum mun ég og afneita fyrir föður mínum
j,UumniIni Þetta eru fá orð í fullri meiningu. Sá lxópur krist-
;lf.111 a 1111 ai sem svo eru nefndir, en afneitar Jesú og leitast við
l'úrna' 3 afEristna adra, safnar glóðum elds að lífi sínu, bæði
þv . niegiu og liinum megin grafar. Það er ójiokkabragð af
^111 lleiui, sem otar t. d. áfengi, tóbaki og öðrum nautna-
er ' 111 að óþroskuðum einstaklingi, ungum eða gömlum. Það
l, u U ’ Eu að viðurkenna ekki Krist sem frelsara og skoða
aðra " K°niu llaus og jarðvist sem skáldskap og skrök, og fá
°g þagSaiUstaeðan Hokk, er ekki aðeins synd, lieldur dauðasynd,
líf. er hana, sem þarf að uppræta úr kristnu íslenzku þjóð-
efi ^uð góðu málefni sigur í nafni sonar síns.