Kirkjuritið - 01.02.1966, Blaðsíða 38

Stefán Lárusson:
Verður kirkjusókn aukin?
Veröur kirkjusóku aukiui' Þessi spurniiig liefur alloft verið
borin fram og rædd liin síðari árin, einkum þó af þeim, et
bera liag kristilegrar þjóðmenningar fyrir brjósti, já, framtíð'
arlieill einstaklinga og þjóðar, liygg ég mætti liiklaust bæta
við.
Ofannefnd spurning felur í sér, að kirkjusókn sé ábótavaö1
og að þörf sé á aukningu. Bæði prestar og leikmenn yrðu eflaust
samdóma um að svo sé og að núverandi ástand í þessum efnuiu
sé víða liarla slæmt.
1 þessum efnum sem öðrum er mönnum tamt að gera saniau-
burð á fortíð og nútíð. Ekki þarf að skyggnast marga tugi ára
aftur í tímann, til þess að komast að raun um að ástandið liefur
stöðugt sigið á ógæfuhliðina fram á vora tíma.
Verður þá fyrst fyrir áður en leitast er við að svara ofau-
nefndri spurningu, að leita lielztu orsaka þess, að kirkjusóku
almennt hefur þorrið svo mjög frá fyrri tíð.
Við fyrstu atliugun mætti ætla að trúlmeigð vor íslending11
liefði orðið fyrir einliverri óskiljanlegri rýrmm, að einlivers'
konar korka eða drep liefði sezt að trúarþörf vorri og felÞ
hana í dróma.
Ef eittlivert samband er milh trúar og siðgæðis, sem kristiu
lífsskoðun raunar staðhæfir, þá ætti samkvæmt þessu siðgæðis-
líf manna almennt að liafa beðið afhroð. Staðreyndin er hins'
vegar sú, að nú er almennt langtum ríkari tilfinning fyrU'
samfélagslegri ábyrgð manna en áður var. Nægir í því sainband'
að minna á hið fullkomna tryggingakerfi okkar, er liefur þu^
markmið að fyrirbyggja að nokkur líði skort eða nauð, vegua