Kirkjuritið - 01.02.1966, Blaðsíða 19

Kirkjuritið - 01.02.1966, Blaðsíða 19
KIRKJ URITIÐ 65 Se^SJU^aK siuu til erkibiskupstignar 1914, og þegar liann sem alv . VeitarPrestur í París fékk fregn um að faðir sinn væri §•-, e^a veikur, fór bann dagfari og náttfari á fund hans. fað' 1Ugu 111111 þráði þennan fimd og þegar Natlian kom, tók vjg laus á allri sinni viljafestu og síðustu kröftum og ræddi sou srnn í tvær klukkustundir. Að því loknu var hann til bíautar búinn. Uo ^ S1^asta’ sem faðirinn lagði syninum á bjarta voru orð e ails: „Ekki svo sem vér drottnum yfir trú yðar, heldur Söl ^ '^r saiuverbamenn að gleði yðar“. Þetta gerði Nathan starj. ut°ui að einkunnarorðum hirðisbréfs síns og öllu ævi- Sú tru’ sem Natlian Söderblom bar í brjósti sínu heiman að v«r Prófast í miklum eldi. Stúdentalífið í Uppsölum r- | Ul beilnæmt barnstrú og fornum trúarvenjum. Stormar u *. _s trjálslyndis frá meginálfunni buldu á gömlum trúvirkj- 1,1 fá að biblíugagnrýnin græfi undan máttarviðum trúar- ur d[i .^a^ þútti gamaldags og einfeldningslegt að vera trúað- s- ,eirri kröfu var lítt skeytt, að menn fengju að liafa trú ^ óáreiua innan kirkjunnar. lok erbl°Ut uiargir aðrir liáðu liarða baráttu en gengu að jjv 11,11 1UeÓ ákveðna sannfæringu og örugga trú af hólmi. Ein- ^erJu rnestu úrslitastimdina lifði hann með augun á krossin- °g blnuni Erossfesta, djúpt sokkinn niður í gamla liugleið- . Ulu eirorminn, sem upphafinn var til lækninga á eyði- banQ UUl' t>ett hann legði stund á trúarbragðasögu leiddi það ebki til almennrar trúlmeigðar, lieldur ákveðinnar Krists- tr^ lr' ^pinberun Guðs í Kristi birtist honum sem bjargfesti ]e[ aruiUar í myrkviði trúarbragðanna, og þrátt fyrir liin mann- vj. . uSraför á Biblíunni var opinberun hennar lionum lifandi Ufður um Krist. Augljós vitnisburður um Kriststrú Söd- i, °llls er bók hans: Píslarsaaa Krists. ElUll ...... •• o-f , i 11111 af ævisöguriturum Söderbloms, Tor Andrae, lærisveinn ] 0í= eftirmaður sem liáskólakennari í trúarbragðasögu, baus ,eggUr álierzlu á, að þ essi trú liafi verið leyndardómur eðlis erbjS brafturinn, sem knúði hann til starfa. Sjálfur leit Söd- -j,0111 SVe á, að þetta væri arfur frá föður hans. sPek Uar^aralta ^öderbloms var samfléttuð viðliorfinu til lieim- 5 °g visinda. Honum og samtíðarmönnum lians var sá vandi
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.