Kirkjuritið - 01.02.1966, Qupperneq 19

KIRKJ URITIÐ
65
Se^SJU^aK siuu til erkibiskupstignar 1914, og þegar liann sem
alv . VeitarPrestur í París fékk fregn um að faðir sinn væri
§•-, e^a veikur, fór bann dagfari og náttfari á fund hans.
fað' 1Ugu 111111 þráði þennan fimd og þegar Natlian kom, tók
vjg laus á allri sinni viljafestu og síðustu kröftum og ræddi
sou srnn í tvær klukkustundir. Að því loknu var hann til
bíautar búinn.
Uo ^ S1^asta’ sem faðirinn lagði syninum á bjarta voru orð
e ails: „Ekki svo sem vér drottnum yfir trú yðar, heldur
Söl ^ '^r saiuverbamenn að gleði yðar“. Þetta gerði Nathan
starj. ut°ui að einkunnarorðum hirðisbréfs síns og öllu ævi-
Sú
tru’ sem Natlian Söderblom bar í brjósti sínu heiman að
v«r Prófast í miklum eldi. Stúdentalífið í Uppsölum
r- | Ul beilnæmt barnstrú og fornum trúarvenjum. Stormar
u *. _s trjálslyndis frá meginálfunni buldu á gömlum trúvirkj-
1,1 fá að biblíugagnrýnin græfi undan máttarviðum trúar-
ur d[i .^a^ þútti gamaldags og einfeldningslegt að vera trúað-
s- ,eirri kröfu var lítt skeytt, að menn fengju að liafa trú
^ óáreiua innan kirkjunnar.
lok erbl°Ut uiargir aðrir liáðu liarða baráttu en gengu að
jjv 11,11 1UeÓ ákveðna sannfæringu og örugga trú af hólmi. Ein-
^erJu rnestu úrslitastimdina lifði hann með augun á krossin-
°g blnuni Erossfesta, djúpt sokkinn niður í gamla liugleið-
. Ulu eirorminn, sem upphafinn var til lækninga á eyði-
banQ UUl' t>ett hann legði stund á trúarbragðasögu leiddi það
ebki til almennrar trúlmeigðar, lieldur ákveðinnar Krists-
tr^ lr' ^pinberun Guðs í Kristi birtist honum sem bjargfesti
]e[ aruiUar í myrkviði trúarbragðanna, og þrátt fyrir liin mann-
vj. . uSraför á Biblíunni var opinberun hennar lionum lifandi
Ufður um Krist. Augljós vitnisburður um Kriststrú Söd-
i, °llls er bók hans: Píslarsaaa Krists.
ElUll ...... •• o-f , i
11111 af ævisöguriturum Söderbloms, Tor Andrae, lærisveinn
] 0í= eftirmaður sem liáskólakennari í trúarbragðasögu,
baus
,eggUr álierzlu á, að þ essi trú liafi verið leyndardómur eðlis
erbjS brafturinn, sem knúði hann til starfa. Sjálfur leit Söd-
-j,0111 SVe á, að þetta væri arfur frá föður hans.
sPek Uar^aralta ^öderbloms var samfléttuð viðliorfinu til lieim-
5 °g visinda. Honum og samtíðarmönnum lians var sá vandi