Kirkjuritið - 01.01.1968, Side 14

8
KIRKJUniTIÐ
Það er nokkuð áberandi að mannfólkið vill koma sér lijá
skyldum og óþægindum, koma sér lijá að taka afstöðu til
manna og málefna. Þægilegast er að fylgja straumnum, án
þess að leggja á sig að liugsa, án þess að liafa sjálfstæðar
skoðanir. Án þess aS eiga hugsjónir.
Það veit þó liver skyniborinn maður að lífið krefst ábyrgðar
og vilja. Þar eigum viS þjónustuhlutverki aS gegna. Þjónustu
viS GuS, œttjörSina, samtíS og framtíS.
Margur félagsskapur kvenna er borinn uppi af mikilli fórn-
fýsi og dugnaði, konur liafa unnið stór átök með samtökum
sínum, sem raun ber vitni, og löngu sannað rétt sinn til að
vera fulltrúar góðra inálefna.
Hér er verk að vinna. Við konur liöfum marga og fagurlita
þræði í liöndum okkar. Rekjum þá og greiðum styrkum liönd-
um, treystum bláþræðina og bjálpum til að skapa lieilbrigt
almenningsálit.
En um fram allt vökum yfir velferð baraa okkar. Það varð-
ar meiru að vera lieima lijá börnum sínum, veita þeim vernd
og frið innan veggja lieimilanna, sem eiga að vera okkar
ljúfasti staður, lieldur en leita sér skammvinnra skemmtana á
liinum og þessum skemmtistöSum jafnvel viS barborSin.
Konur tökum alvarlega og einarða afstöðu gegn liverri þjóð-
félags meinsemd, er villir og afvegaleiSir.
Gefum gott fordæmi, göngum glaðar og lieils hugar til starfs
viS kirkjuna. Gleymum ekki að gefa bænarandanum mátt og
vængjatak. Kristur sagSi viS Mörtu. Eitt er nauSsynlegt. Orð
lians eru enn í gildi.
Mestu andans menn og skyggnustu skáldin okkar, hafa fund-
ið frið í trúnni á Jesúm Krist, oft eftir miklar þrengingar og
efasemdir. Það er staðreynd að við móðurkné var trúarneist-
inn tendraður í sálum þeirra, liann lifði og lýsti í gegnum
allt mistrið og móðuna.
Sagan geymir myndir og minningar trúaðra mæðra. Þóru í
Skógum, GuSrúnar á Sandi, RagnheiSar í Fagraskógi. Voru
það ekki bænir Guðrúnar Pálsdóttur móður Friðriks Friðriks-
sonar æskulýðsleiðtoga er björguðu lionum, er liann lagði frá
landi. Hann sagði þá sjálfur að ferðinni væri heitið lengra
en til Vestmannaeyja en styttra en til Færeyja. Þá hefur bilið
verið skammt milli lífs og dauða. Líkamlega veik en andlega