Kirkjuritið - 01.01.1968, Síða 25

Gunnar Árnason:
Pistlar
GlaSilegt ár!
Betur má.
áramótin er segin saga að við prestarnir hvetjum fólk bæði
til að líta uni öxl og liorfa framundan. Gera upp reikningana
°ít færa það, sem aflaga fer, í betra borf. Sú áminning á
i>rýnt erindi til okkar, sem berum mál kirkjunnar fyrir
llrjósti. Þar er margs góðs að minnast en annað krefst úrbóta.
Ég er efins um að þjóðin sé nokkuð vantrúaðri nú en áður.
Ataiennur blýbugur í garð kirkjunnar er víða auðsær. Brýzt
111 • a. fram í miklum gjöfum til kirkna og þeim vinsældum
Sem vaxandi barna- og unglingastarf safnaðanna nýtur.
Hins vegar blasir þó við ýmiss konar tómlæti unt ntargt
1 sambandi við kristni og kirkju. Trúmál eru miklu óalgeng-
afa untræðuefni en æskilegt væri. Einnig undantekningar að
t'okkur bók um trú eða siðgæði fljóti með í árlegu bókaflóði.
'vlrkjusókninni er sannarlega ábótavant og mikið brestur
°kkur á fullkominn siðgæðisþroska.
Kirkjunni dugar ekki að vera í vörn. Hún verður að sækja
a- Það er eina leiðin fram á við.
Þótt óþarft sé að elta uppi tízkuna á öllum sviðum, er
enn káskalegra að verða viðskila við samtíðina og dragast
aHur úr. Kirkjan befur ótal sinnum brennt sig á því soðinu
. Vera of afturbaldssöm. Undarlegt að benni skuli nokkru
*lnni gleymast sú ætlun sín og skvlda að vera blysberi í
ararl:)roddi allra kynslóða.
'-’unideilanlega á hún viss verðmæti að verja og hefur