Kirkjuritið - 01.12.1970, Qupperneq 6

KIRKJURITIÐ
436
hlutskipti yðar yfir yður komið án vitundar vors liimneska
föður. En sé sú ályktun rétt, þá hefir liann einlivern tilgang
með allri þraut yðar. Vegir hans eru hæði réttlátir og kær-
leiksríkir. Og liann stefnir að heilögn markmiði með oss öll.
Nú eruð þér stödd í skammdegi yðar meiri ævi. Rráðuu'
tekur dag yðar að lengja, og þegar birtan og ljósið ná völd-
um, þá gleymast ]>rautir skammdegisins.
„Ó blessuð stund, er hurtu þokan líður,
sem blindar jiessi dauðleg augu vor,
en æðri dagur, dýrðarskær og hlíður,
með drottins ljósi skín á öll vor spor.“
Reynið að lifa við ljós jieirrar trúar. Látið liana lýsa yður
í dimmu Jjrauta og sjúkdóms. Fagnið jólahátíðinni í jjeirn
trú. Krjúpið að fótum friðarboðans, sem kom úr dýrð ósýni'
legra lieima, til þess að verða mannkyninu Ijós hér á jörð.
Verið með í vegsemd kynslóðanna. Og gleymið j>ví ekkn
að eitt sinn er yður ætlað að standa innan um lofsyngjandi
himneskar hersveitir. Það er yður fyrirhugað að losna við
öll sár og ör líkamans, en líka við öll syndasár og yfirsjónaor.
Einhvern tíma munum vér iill lofsyngja Guði lieil af öllum
sjúkdómum og heil af allri synd. Oss er öllum ætlað að eigU'
ast himneska dýrð.
Fögnum vinir mínir, yfir þessu, að ljósið skín í myrkrinu-
„Aldrei er svo svart yfir sorgarranni, að ekki geti birl fyrir
eilífa trú.“
Látið þessa lýsing á staðreyndum lífsins: ljósið skín í myrkr-
inu, óma, sem lofsöng gegnum sálir yðar í kvöld og verið
sem fagnandi börn. Þá eruð þér jiegar orðin þátttakendur 1
hinum himneska söng: „Dýrð sé Guði í uppliæðum og heill
á jörðu þeim mönnum, sem liann liefir velþóknun á“.
Amen.
(Flutt á Langarnesspítal