Kirkjuritið - 01.12.1970, Blaðsíða 24

454
KIRKJURITIÐ
lega vel tækist til, en undir eins oji éfi liei' í frammi lirotta-
skap, yfirgang og afkárahátt eða geng í berliögg við það, sem
enn er eftir af því, er eitt sinn liétu dyggðir og þóttu sæmilef?
og gjaldgeng vara, þá liafa útbreiðslutækin áliuga og taka
mig upp á arma sína og veita málefninu, bversu neikvætt seiii
það er, alla þá auglýsingu og þar með þann aðgang að múg-
lijartanu, sem bezt verður á kosið. Nefnd skulu dæmi af
verstu tegund, sem þó eru enn varla tíðkuð liér á landi:
Flugrán, mannrán, stúdentaóeirðir og uppþot fámennra
liópa svínbeygja lieilar ríkisstjórnir þar, sem vitrustu menii
væru ekki virtir svars. Afkáralegur og mengaður málstaður
og málatilbúningur á sér þannig greiðari aðgang að fjöldanuni
en sá, sem er beilbrigður og yfirlætislaus. Og þelta nýja gibbs-
mat ýtir aftur undir afkáraskapinn, svívirðinguna og ofbeblið-
Engum þarf að koma á óvart, þó að liljóðlátur boðskapur
Krists, borinn fram í gömlu reykelsiskeri kirkjunnar, njóti ekki
mikillar atbygli undir álirifastjörnu liins nýja gildismats sei»"
ustu ára.
Kvöldskin
(Á sævarströnd í Victoria, B. C.)
Stirndur himinn stráir björtu
stjörnusilfri lygna voga,
geisladýrðin hrífur hjörtu,
heitar sálarcldar loga.
Máttur minningunna
Ekki blikna blóm í liug,
bjart um œskukynni,
vors þau eiga vamgjaflug,
vaka lilý í minni.
j
Rii'liard Beck.