Kirkjuritið - 01.12.1970, Blaðsíða 35

Kirkjuritið - 01.12.1970, Blaðsíða 35
KIItKJURlTID 465 Um þörf þeirra verðiur ekki efast. Sjónvarpið sýndi nýlega pílagrímsför Gyðinga til fangabúð- anna og eyðingarstöðvanna í Belsen. Margt var þar hrollvekjandi, sumt liörmulegra en orð ná yfir: pyntingar, lifandi beinagrindur, líkaaska, barnamorð. Hvað sárast og skelfilegast var sú vitund og vitneskja, að þetta víti og þessi brjálæðiseyðing var fyrirskipuð og framin nieð köldu blóði af venjulegum borgurum. Án opinberra andmæla eða nokkurra afskipta verabllegra °g andlegra lieimsstjórnarmanna. Með réttu var spurt: Hvar var kirkjan? — Sjálfur páfinn lét þetta þegjandi viðgangast, — bvað þá meginliluti kirkju- liöfðingja mótmælenda. En spumingin: Hvar er kirkjan? er ekki liljóðnuð. Hún heyrist m. a. víða þar sem kynþáttamisréttið í Suður- Áfríku og framferði valdliafanna í Rodesíu, nýlendustjórn Eortúgala og ýmiss konar afmenning ber á góma. Það bryddir stundum á henni liér á landi eins og annars staðar. Þá er tíðast bent á líknarstörf og ölmusugjafir, og æskulýðs- starf, sem allt er góðra gjalda vert. En allt þetta nær til ærið Eírra og em rétt stvmdarbætur. Vér verðum að opna augun! Vér verðum að gera oss ljóst hvað bagar að. Þjóðskipulagið — livert sem það er, er ekki mesti meinvald- Ul‘inn. Kristur liafði rétt fyrir sér í því, að liugarfarið ræður mestu um gjörðir mannanna. Þar er undirrót framferðis valdhafanna, auðsveipni leppanna, klækinda bragðarefanna og losta kvalar- anna. Einnig frjálsliugans, friðarboðans og mannkærleikans. Það er bugarstefna og skilningur valdhafanna sem veldur því að ^eiru er sóað til hergagnasiníða og í uppfinningar eiturefna °g gereyðingartækja, en lagt er að mörkum til útrýmingar fátækrahverfa og til vegruðnings réttlætinu og bræðralaginu. Uótt kristindómsþekkingin liafi ef til vill sjaldan verið upp a færri fiska almennt talað í vestrænum heimi en nú í dag, 'lta þó ungir og gamlir að það var svo fjarlægt Kristi að halda l)ví fram, að fjármálin væm mál málanna, að liann sagði: Hvað stoðar það manninn að eignast allan lieiminn en fyrir- 30
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.