Kirkjuritið - 01.04.1978, Síða 19

Vfr.n'u ara svaraði að bragði: ,,Hví
ekki Það, ef Guð vill?“
sami piltur gerðist samverka-
^aður 0g samferðamaður Schultz
-j/.1 1749> Þá rétt um tvítugsaldur.
0 st þegar með þeim mikil vinátta,
aldursmunur væri mikill. Wolters-
n°rf hinn ungi, sýndi frábært mála-
f^^i likt og Schultz áður, og jafn-
l^arnf virtist hann hinn efnilegasti
^ustniboði. En hans naut aðeins við í
va°r Hann slasaðist á fæti, er hann
^ r að klífa pýramída í Egyptalandi.
^ar|ð greri ekki. Lá hann loks fjóra
h fnu®i v'ð rnikil harmkvæli á sjúkra-
1756' Palestfnu °9 d° Þar i ágúst árið
hr ' Bar hann Kristi vitni af mikilli
§ ysfi °9 einurð fram í andlátið. En
hegUlfz’ sem verið hafði við sjúkra-
nr, <nn’ Unz yfir iauk, hélt heimleiðis
°9Jor ekki fleiri ferðir.
i u' |USfu ar sín veitti hann stofnuninni
uð 9 le fprstöðu að Callenberg önd-
han^ Belzf uokkuð í horfi, á meðan
nauf við, en stofnunin varð
mmlíf eftir daga hans.
II.
^Þóstvagni
varn^r iuisfnih°ósfélögin, sem áður
ir 0qe|lr5’ V°ru sfofnuð um sömu mund-
lok gt nsfitufum Judaicum leið undir
b0ðsf0fnancfi brezka Gyðinga-kristni-
Ur, faeda9S'nS V3r Þýzkur Gyðing-
^^oiúel^111^ ' Bayern- Haf hann Jósef
rétttru °9 Var aiinn UPÞ ' ströngum
hann °9 ei3eif a kristinni trú. Er
Varg ^ 9r un9ur maður í atvinnuleit,
Ur þaa2n fyrir ^vi’ a® ódrengur nokk-
^ohvve^' il0num atvinnu í bænum
rin' reyndust svik ein, en á
leiðinni til Schwerin urðu þáttaskil í
lífi Samúels. Torm segir svo frá:
„Hann varð sem sé samferða öðrum
Gyðingi og ungum, kristnum verzlun-
armanni í póstvagninum til Schwerin.
Sá síðartaldi veitti því athygli, að
Jósef Samúel hélt stranglega reglur
Gyðinga, er hann mataðist, en hinn lét
sér aftur á móti fátt um finnast. Sá
ungi, kristni ferðamaður sagði þá við
þann síðarnefnda, að hann væri hvorki
Gyðingur né kristinn maður, hann
hefði enga heimild til að hafna siða-
boðum Gyðinga, nema hann tryði því,
að Messías væri kominn. Og Jósef
Samúel reyndi hann að sýna fram á,
að lög gamla sáttmálans ættu að víkja
fyrir betra lögmáli. Byggði hann á fyrir-
heitunum í Jer. 31, 31.—34. og kvað
þetta hafa gerzt fyrir Jesúm Krist.
Mildur og rökfastur vitnisburður hins
unga, kristna manns laust Jósef Sam-
úel. Þegar hann hafði komizt að raun
um svikin varðandi atvinnuna í Schwe-
rin, hélt hann strax til Rostock í von
um að hitta þar aftur kristna vininn,
sem hann hafði eignazt.”
Vininn fann hann ekki, en sjálfur var
hann orðinn annar maður. Hann lét
skírast, er hann hafði hlotið tilskilda
fræðslu og tók sér nafnið Christian
Friederich Frey. Fyrir áhrif heittrúaðra
vina vaknaði iöngun hjá honum til að
gerast kristniboði, og komst hann þá á
skóla fyrir kristniboða, sem prestur að
nafni Jánicke hafði sett á fót í Berlín.
Þaðan barst hann svo til Lundúna í
september árið 1801 og skyldi fara á
vegum London Missionary Society til
Suður-Afríku. Á meðann hann beið
17