Kirkjuritið - 01.04.1978, Qupperneq 20

skipsferðar til Afríku, fór hann að pre-
dika fyrir Gyðingum í Lundúnum, sótti
síðan um leyfi til að helga sig því
starfi um sinn og var veitt það. Fór þá
svo að aldrei varð af förinni til Afríku.
Hins vegar óx starfið meðal Gyðinga
brátt svo, að félagið treysti sér ekki
lengur til að standa straum af því, og
var þá stofnað „Félag til framgangs
kristnum dómi meðal Gyðinga“. Það
gerðist 15. febrúar árið 1809.
Og enn óx starfið óðfluga að um-
fangi, enda mun Frey hafa verið bæði
atorkusamur og stórhuga. En þar kom,
þegar árið 1815, að skuldir félagsins
voru orðnar svo geigvænlegar, að fé-
lagsstjórnin taldi skylt að staldra við
og hugleiða, hvort Guð væri með í
verki.
Sagan af eikunum og Lewis Way
Þá kemur Lewis Way til sögunnar. Frá
tildrögum þess segir Torm svo:
„Hann nam lögfræði og varð mál-
flutningsmaður. Hann kynntist manni
einum, er bar sama nafn og hann, þótt
þeir væru ekki skyldir. Maður þessi,
sem var mjög efnaður, hefði mjög
gjarna kosið sér Lewis Way að tengda-
syni, en þótt Lewis Way byndist ann-
arri stúlku heitum, breytti það engu
um hug hins ríka velunnara í hans
garð. Dóttirin, sem hafði verið ætluð
Lewis Way, dó síðar barnlaus, og er
faðirinn andaðist skömmu síðar, kom
í Ijós, að hann hafði arfleitt Lewis Way
að öllum auði sínum með þessari til-
einkunn: „Guði til dýrðar."
Þetta snart Lewis Way mjög, og
meðan gerðshræringin stóð, veiktist
18
hann hastarlega. Hann leitaði ráða hjá
presti einum, er kom að sóttarsseng
hans, um hversu skilja bæri tileinkunn-
ina, „Guði til dýrðar“. Samtalið við
þann sálusorgara leiddi til þess, að
Lewis Way sagði skilið við lögfrseði
sína, er hann náði heilsu, en hóf a®
nema guðfræði og helgaði líf sitt Guði
upp frá því.
En hvað kemur saga þessi við Gyð-
inga-kristniboð? Þar er enn furðuleg
handleiðsla. — Lewis Way fór einmitt
þangað, sem Guð þurfti á fé hans að
halda. Hann var á útreiðum með vini
sínum, og fóru þeir þá hjá eikarlundi
einum. Vinurinn sagði honum, að
kona, sem átt hefði þessar eikur, hefði
kveðið svo á, að ekki mætti fella þser’
fyrr en ísraelsmenn hefðu snúið aftuf
til fyrirheitna landsins. Þeim orðum
laust niður í Lewis Way. Hann fór að
rannsaka spádómana um framtíð
ísraels. Kærleikur hans til ísraels-
manna var vakinn, — og þessi spurf'
ing var honum efst í huga: Hverf'
ig get ég sýnt kærleika minn tij
þessarar þjóðar í verki? Fékk hann Þa
fregnir af kristniboðsfélaginu unga
gaf sig þegar að því.
Þannig vildi til, að hann var staddut
á fundinum, þar sem ráðgazt var am
vonlausan fjárhag félagsins. Maður sa>
er fundarmenn vildu kjósa að forseta
kristniboðsfélagsins, lýsti yfir þvf, a^
hann þyrði ekki að takast slíkt á hend'
ur vegna hinnar miklu skuldar. t33
gæti ekki verið rétt að halda áfra^’
þegar svo væri komið. Þá lagði LeW'S
Way, öllum til undrunar, ávísun a
borðið —.“
Upphæðin, sem Lewis Way la9®'
fram nam næstum þrem fjórðu hlutum