Kirkjuritið - 01.04.1978, Qupperneq 77

háskólann, ræðir um þetta efni í nýrri
bók. „The Wounded Healer“, og talar
Urn þörfina á þjónustu við rótslitna
kynslóð í trufluðum heimi. Hann hefur
Va|ið nútímamanninum nýtt heiti og
Segir hann lifa í veröld, sem sé úr liði,
®'ns og hann kallar það, hann nefnir
ann ,,kjarnorkumanninn“ (nuclear
rnan). Hann skilgreinir þennan nútíma-
1719011 þannig ,að hann sé sá, sem hef-
Ur glatað tröllatrú sinni á farsæla
®kniþróun og nú finni hann og sjái,
a Þau sömu öfl, er hafi gert nýja lifn-
a arhætti mögulega, fela einnig í sér
.,ættu algerrar tortímingar alls lífs á
l°rðunni. Dr. Nouwen segir sem sagt
g6® öðrum orðum það sama og Dr.
ustad, að máttur tækninnar sé svo
9eigvænlegur, að hann geti eyðilagt
h,3,ar*'f ol<'<ar enda þótt líkamslífið
fadist v'ð um skeið. Dr. Nouwen til-
jn nr enr|fremur ummæli sálfræðings-
s S °9 sagnaritarans Roberts Liftons,
gseti hann se9'r ”aS hafi skilgreint á-
ins,,e^a vandamál kjarnorkumanns-
, ®arr|kvæmt ummælum Liftons má
han ^ kJarnori<urnanninn á því, að
he n. er slitinn úr sögulegu sam-
ken^rl ^ hugsjónir hans eru brota-
Dr n ar’ 3) hann leitar ódauðleikans.
Ieiðir °UWen segir, að það séu tvær
r- sem kjarnorkumaðurinn reyni
aS fara
*il að brjótast út úr skel sinni,
°nnur ^ i ...’
uppre■ ei° dulspekinnar, hin er leið
en Se,Snar 09 andmæla. En dr. Nouw-
^kkar^k-Jafnframt ’aS ÞaS sé skylda
Þá staw 'ri<Junnar manna, að benda á
sij ejn reynd’ að til er enn ein leið, og
tiómSin æra ’°9 Það er vegur Kristin-
inni o,S’ sem svo veJ er lýst í bæn-
ing á'Shkapa' mé
y a hJartalagi
”skapa í mér hrejnt hj-arta.. Breyt.
einstaklinganna leiðir
af sér nýja afstöðu í mannfélagsmál-
um og umbætur á samfélagi manna.
Hér er ekki um tvö aðskild verkefni
að ræða, heldur tvö samtengd, sem
mætast í einum punkti eins og hin tvö
tré krossins. Þegar Dr. Nouwen talar
um „þjónustu við hina rótslitnu kyn-
slóð“, þá á hann við einstæðingsskap
og vonleysi hennar. Hann segir að
þessi kynslóð framtíðarinnar hafi þrjú
einkenni: 1) sjálfbirgingsskap, 2) mun-
aðarleysi, 3) hugsunarlausar og ofsa-
fengnar athafnir.
Þannig er þá umhverfið á þessari
öld óróans, sefasýkinnar og kvíðans.
Við erum kallaðir til að þjóna þessari
öld í krafti fagnaðarerindisins, en slík
þjónusta útheimtir nýtt mat á verðmæt-
um, nýtt viðhorf og nýjan mæli náðar,
svo við megum verða betur hæfir til
að gegna því yfirgripsmikla og háleita
hlutverki, sem sálgæzla krefst af
prestum nútímans.
II
Mig langar nú til að athuga með ykkur
nokkrar leiðir, sem hægt er að fara til
þess að gera sálgæzlu okkar árang-
ursríkari. í stað þess að tala um leiðir
má líka kalla þetta eiginleika, sem við
þurfum að þroska með okkur, eða
„lögmál", sem við verðum að taka til-
lit til. Það eru að sjálfsögðu gildar á-
stæður til þess, að manninum hafa
verið sköpuð tvö eyru en aðeins einn
munnur og tunga. Indíáni sagði þetta á
Ijósari hátt: „Hlustið, ella skerðir tung-
an heyrnina til fulls.“ Þetta er þá
fyrsta lögmálið, sem við verðum að
taka tillit til, til að verða betri sálu-
sorgarar. Við verðum að hlusta betur
á þá, sem eru í okkar umsjá.
75