Kirkjuritið - 01.12.1978, Blaðsíða 9

Frá Skálholtshátíð við gömlu kirkjuna.
' Skálholt bar oft ágóma. En fæst af
PV|. sem fram kom, var uppörvandi.
að vantaði alla kirkjulega hugsjón í
^mrasður. Eitthvað var þar af þjóð-
®9um metnaði, en svo virtist sem
esfir teldu, að sæmd þjóðarinnar
^ætti sjá borgið með tiltölulega litlu,
P®gar Skálholt átti í hlut: Snotur kap-
a og snyrtilegt bú dugði. Þegar Al-
P'dgi setti lög um búnaðarskólaSuð-
Phands í Skálholti árið 1945, þótti
r 0r9urn vel horfa. Þegar það mál var
®tt á prestastefnu, var það sjónar-
'ð í fyrirrúmi, að með þessu væri
alholti borgið. Þar kæmi myndar-
yrð' ^^^Hytjastofnun, Skálholtsland
s 1 rasktað, vegleg húsmyndu rísao.
■ rv. Skylt er að muna, að nokkrir
UmH?1enn tluttu frumvarp á Alþingi
^i , Petta leyti þess efnis, að vígslu-
uPar skyldu sitja á setrunum
fornu, Skálholti og Hólum. En ekki
fékk það frumvarp neinn byr á Al-
þingi. Þá ber einnig að muna og
meta, að þegar hafinn var undirbún-
ingur undir að reisa búnaðarskólann,
var honum valinn staður allfjarri
heimastaðnum. Það heyrðust líka
raddir á prestastefnu, sem kváðu
fastara að um kirkjulega framtíð
Skálholts. Ég nefni erindi sr. Sigurðar
Pálssonar 1943. Sú hugmynd að
stofna félag, Skálholtsfélag, fæddist
af hugleiðingum um, hvernig fara
ætti að því að koma Skálholti á dag-
skrá í alvöru. Ég fór að gefa út Víð-
förla í ársbyrjun 1947. Þegar í fyrsta
hefti hans var ritað um Skálholt og
síðan í nær hverju hefti, sem út kom. í
fyrstu grein minni þar benti ég á, að
níu alda afmæli biskupsstólsins 1956
væri skammt undan. Var síðan ó-
247
L