Ljós og skuggar - 01.01.1903, Side 4

Ljós og skuggar - 01.01.1903, Side 4
4 var hreint og í beztu röð og reglu. Karen hafði breitt hvítan dúk á borðið og sett þar glas með fögrum fjólum, sem spruttu á enginu bak við húsið. „Seztu í hægindastólinn, Jóhann, og ef þú horfir út um gluggann, þá geturðu sjeð brautarstöðvarnar einnig hjeðan.“ Jóhann litli studdi hönd undir kinn, hann var þreytulegur og angurvær á svipinn. „Jóhann minn, er þjer íllt?“ spurði systir hans áhyggjufull, „þú mátt ekki láta liggja ílla á þjer.“ „Hvernig get jeg annað?“ sagði Jóhann, og stór tár hrundu niður kinnar hans. „Hvernig get eg annað? Það er ekkert skemtilegt að setja dag eptir dag á sama stað, og mega ekki hreyfa sig og hlaupa um, eins og önnur börn, og geta aldrei komið að neinu gagni í heiminum." „Vertu ekki að hugsa um þetta, Jóhann minn; mamma kemur nú bráðum heim, og þú mátt ekki láta hana sjá að það liggi ílla á þjer; hún hefur nóg að bera samt.“ „Já. en Karen mín, hvernig á jeg að geta verið glaður? Því má jeg ekki vera einsog önnur börn, heldur vera aumingja krypplingur, sem aldrei get hjálpað mömmu minni neitt, en er henni einungis til þyngsla?“. „Jeg veit það ekki. Það er undarlegt, og víst er það þungt fyrir þig, en það er þýðingarlaust að kvarta. Þú veist, að. . . .“ „Nei, sjáðu Karen,“ sagði Jóhann allt í einu glaðlega, „það er vagn þarna á veginum, og kona

x

Ljós og skuggar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Ljós og skuggar
https://timarit.is/publication/478

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.