Syrpa - 01.09.1913, Blaðsíða 31

KONAN
ÓKUNNA
29
mér, en töluvert fjarskyld þó Og nú
býst eg viS, aS þú sért svo reiö viS
mig, a'ö ])ú rekir mig burt frá aug-
l:ti þínu.”
“Reið?” Lúcía rétti eins og af
fljótfærni fram hendina til hálfs, eins
og hún væri hrædd um að honum
væri bláföst alvara. “Hvernig œtti
cg svo sem aS vcra rciS viS þig?”
Hún ro'önaöi hóglega, er fingur hans
krci)tust utan um hennar eigin. “Ja
rei'ö! Hiö eina, sem eg get furöaö
mig á, er þaö, aö þú skulir ekki fyr-
irlíta mig. Iiér er pabbi, samur og
jafn viö mig; hér er Dolly; hér er
Kristín, sannkallaður engill!” Hún
þagnaöi eitt augnablik. “Og seinast,
en ekki sizt: hér ert þú !”
Brodrick færöi sig vitund nær og
sást ljóslega á andliti hans, livaö hon-
íim bjó í skapi.
“Hér er eg! Auðvita'ð, hér er eg
allur saman.” Hann hélt nú um báö-
ar hendur hennar. “Segöu mér eitt,
Lúcía, álítur þú mig þér nokkurs
viröi í lífinu. Nú ert þú mitt á meö-
al allra ástvina þinna, og þess vegna
mjög sennilegt, að þig vanti mig alls
eigi. Heldur þú þö væri óhugsandi, a'ö
þér með tímanum gæti þótt dálítiö
vænt um mig? Eg vil bíöa þangað
til þú liefir skoöaö liuga þinn ná-
kvæmlcga urn þetta.”
Nú varö þögn, sem svaraði augna-
bliki; en um leið og armar lians
vöfðust utan um hana, leit hún meö
vorhlýju skini ástar og yndisleik
framan í hann.
“Eg hefi skoðaö huga minn um þaö
nú þegar. Eg vcit hvaö eg vil,”
sagöi hún, “og það er mcira aö segja
langt siöan eg vissi þaö, sem sé síðan
aö þú ávítaðir mig rækilegast úti i
skemtigarðinum. Ef til vill rámar
þig til þess?”
Jón Kuuólfsson liýddl.
©
©
þÁTTUR TUNGU-HALLS.
Eftir B. S. WIUM.
Hallur í Tungu í Dalamynni, eöa
“Tungu-Hallur”, eins og liann var
venjulega nefndur af almenningi,
mun iiafa veriö einn af hinum allra-
einkennilegustu íslendingum á sinni
tíð. Hann var alment álitinn merki-
legasti maöurinn, er lifði í noröur-
hluta ísafjaröar-sýslu urn og eftir lok
18. aldar. Hann var og sá eini af al-
þýöuhópnum, er þótti verulega fær
um aö hafa embættisstörf á hendi,
enda var þá eigi lærðum mönnum á aö
skipa, utan prestum. Hann var lirepp-
stjóri í sveit sinni um fjölmörg ár og
hafði auk þess umsjón á eignum
Kirkjubóls-kirkju í Langadal m .m.
Eitthvað mun þó hafa verið bogi'ð
viö reikningshaldið hjá honum, því
aö þegar biskup íslands, sem þá var,
leit yfir bækur hans í vísitasíuferð