Sjómannadagsblaðið - 01.06.1996, Síða 15

SJÓMANNAÐAGSBLAÐIÐ
15
Þeir Sigurður ogskipstjórinn á„Notts County “ hittust íGrimsby áriðl968 og takast hér í
hendur.
það áfallalaust... Rétt norðan við
Bjargtanga slitnaði prammaflykkið
aftan úr Sæbjörgu og var þá úr vöndu
að ráða. En þá sýndi stýrimaður
minn, sem var Helgi Hallvarðsson
skipherra og nú aðgerðastjóri Land-
helgisgæslunnar, af sér mikla rögg:
Hann reri ásamt öðrum manni yfir í
prammann á gúmbáti, tókst að koma
enda yfir í hann og festa dráttartaug-
ina að nýju. Fyrir vikið heppnaðist
okkur að skila prammanum af okkur
við bryggju á Akranesi rúmum sólar-
hring seinna og þakkaði ég það ekki
síst Helga sem mér þótti hafa brugð-
ist snöfurlega við. Veður var þá líka
farið að ganga upp í vaxandi suðaust-
anátt og kölluðum við okkur hafa
verið heppna að ljúka þessu í tíma.
Að þessu erfiða verki loknu fórum
við til hafnar í Reykjavík — en ekki
var ég fyrr skriðinn inn úr dyrunum
heima en síminn tók að gelta: Neyð-
arkall hafði borist frá þeim þjóð-
kunna manni, Markúsi skipstjóra
Þorgeirssyni, sem var með bát sinn
Hrefnu á handfærum vestur af
Skaga. Hafði hannmisst stýriðogvar
nú á reki í brjáluðu veðri. Ekki man
ég hvort ég fékk tóm til að heilsa
konunni með kossi áður en ég varð
að kveðja hana með kossi! Aftur var
rokið af stað og tók um sólarhring að
ná Markúsi og koma honum til hafn-
ar.
En þetta var tíðarandinn þá — að
hlífa sér ekki. En menn voru að vísu
ungir þá og færir í flestan sjó. Meðan
á þessu þorskastríði stóð var sjaldn-
ast stoppað lengur í höfn en einn eða
tvo sólarhringa — þá var haldið út
aftur og enginn vissi hve langir túr-
arnir gátu orðið. Menn máttu meira
að segja ekki fara út úr húsi án þess
að gera aðvart um hvert maður hugð-
ist fara þegar legið var í Reykjavík.
I desember 1959 var ég beðinn um
að taka við gamla Óðni — og nú sem
fastráðinn skipherra. Gamli Óðinn
var aðeins 76 lestir og einmitt um
þessar mundir var verið að smíða
nýjan Óðinn handa okkur íslending-
um í Alaborg. Hann kom til landsins
skömmu eftir að ég tók við skip-
stjórninni og þar með var hið virðu-
lega nafn tekið af skipi mínu og því
gefið nafnið Gautur. En fastráðinn
skipherra hjá Landhelgisgæslunni
var ég orðinn eftir sem áður og
gegndi þeirri stöðu allt fram til 1989,
eða í 30 ár.
Margs er að minnast frá svo löng-
um ferli og þar sem við hugðumst
rifja upp fáeina minnisstæða atburði í
þessu spjalli hyggst ég byrja á að
segja frá björgunartilraunum okkar á
ísafjarðardjúpi í febrúar árið 1968,
en þá fórst þar mótorbáturinn
„Heiðrún 11“ ÍS-12 og breski togar-
inn „Ross Cleveland“ H-267. Þeim
dögum mun ég aldrei gleyma.“
Leki kemur að
„Wyre Mariner“
„Það var laugardaginn þann 3.
febrúar 1968 að við vorum staddir á
varðskipinu Óðni inni á Önundar-
firði. Um kl.. 22.07 kallaði breski
togarinn „Northern Prince" GY-121 í
varðskip og tilkynnti að breski togar-
inn „Wyre Mariner“ FD-34 væri
staddur 5.8 sjómílur SV-af Rit og
væri kominn leiki að skipinu. Var
„Northern Prince“ GY-121 tilkynnt
að varðskip héldi þegar í átt til togar-
ans og var áætlað að varðskipið gæti
orðið á staðnum eftir 2 klukkustund-
ir. Þegar kom út úr Önundarfirði
voru NA-8 vindstig og samsvarandi
sjór. Um klukkan 23.49, þegar varð-
skipið var komið inn á ísafjarðar-
djúp, var ljóst að „Wyre Mariner“
FD-34 kæmist hjálparlaust til ísa-
fjarðar og var þá leitað vars undir
Grænuhlíð. Þar voru þá 22 erlendir
togarar í landvari.
Lónað var undir Grænuhlíð að-
faranótt hins 4. febrúar og voru þá
NA-5-12 vindstig og snjókoma.
Skömmu eftir kl. 0.4.00 varð vart við
að sendiloftnet varðskipsins voru
slitin niður. Fyrri hluta dagsins geis-
aði NA- ofsaveður á þessum slóðum,
hlóðst þá ísing á ratsjárloftnetin, svo
skipin sem voru við hlið varðskipsins
sáust mjög illa í ratsjánni, en skyggni
var þá um 50 metrar. Vegna
árekstrarhættu var lónað inn í Jök-
ulfirði og verið undan Hesteyrarfirði
og síðan undir Veiðileysufirði.“
Heiðrún í erfíðleikum
„Um kl. 10.15 tilkynnti ísafjörður
radíó að breski togarinn „Boston
Typhoon“ FD-183 hefði slitnað frá
bryggju á ísafirði og væri ekki vitað
hvað um hann hefði orðið. Skömmu
síðar tilkynnti ísafjörður radíó að
togarinn væri strandaður við innsta
innsiglingarduflið í Sundunum.
Kl. 12.20 tilkynnti ísafjörður radíó
að mb. „Heiðrún 11“ ÍS-12 hefði farið
frá bryggju í Bolungarvík og væri í