Sjómannadagsblaðið

Árgangur

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1996, Síða 18

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1996, Síða 18
18 SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ Sigurður og Edda með sonarson sinn Birgi Viðar Magnússon Prestabugt. Síðan hélt varðskipið frá ísafirði og hóf þáttöku í leitinni að „Heiðrúnu II.“ ÍS-12. Leitað var í Jökulfjörðum, en án árangurs. Kl. 17.45 kallaði björgunarsveit SVFÍ í Bolungarvík og óskaði eftir að varðskipsmenn tækju sveitina í fjörunni framan við skipbrotsmanna- skýlið í Stigahlíð og flytti þ im borð í vélbátinn „Einar“ ÍS-8e. \ . þessu verki lokið um kl. 19.00. Par með má segja að þessum björgunarleiðangri væri lokið. Margt hafði skeð undanfarin dægur og oft var atburðarásin það hröð að ekki vannst tími til að skrásetja nema helstu atriði hverju sinni og mun þessi frásögn bera keim af því.“ Tilraun til björgunar Frigg-VE 1973 „Næsti atburður sem ég vil segja þér frá átti sér stað fimm árum síðar. Þegar gosið hófst í Vestmannaeyjum þann 23. janúar 1973 lá ég á spítala, en komst á ról skömmu seinna og fór þá á vakt um skeið vestur í stjórnstöð Landhelgisgæslunnar, en þar var þá margt um manninn vegna þessara vá- legu atburða. En hinn 17. febrúar fór ég um borð í Óðinn, sem ég hafði verið með áður en ég lagðist á sjúkra- húsið. Þorskastríðið vegna 50 míln- anna stóð þá sem hæst og vorum við á sveimi innan um bresku togarana, ekki síst úti af Vestfjörðum, fram til þess 28. mars, en við höfðum þá legið í sólarhring eða svo inni á Hornvík. En þennan dag léttum við akker- um og héldum til s-vesturlandsins. Vorum við komnir í Garðsjóinn skömmu fyrir miðnætti næsta kvöld. Veður var af vestri og fór versnandi. En þá fréttum við af Vestmannaeyja- bátum sem áttu í vandræðum undan Grindavík og klukkan 6 að morgni þess 29. mars lögðum við af stað suð- ur fyrir Garðskaga í 10-11 vindstig- um. Er þó ekki að orðlengja það að bátarnir komust allir hjálparlaust að landi — nema Frigg VE. 316, sem var 50 lestir. Leki hafði komist að bátn- um og vélin stöðvast og var báturinn í miklum nauðum staddur. Við héld- um því áfram að berjast fyrir Garð- skagann og suður með að Grindavík og tók sú sigling fimm og hálfa klukkustund! Til samanburðar má nefna að þessa vegalengd hefðum við að öllu jöfnu komist á tveimur og hálfum klukkutíma. Er ekki of sterkt til orða tekið að þetta var aftakaveð- ur. En þegar við loks komum að Frigg hafði áhöfninni verið bjargað um borð í annan Vestmannaeyjabát, Öðling VE 202, sem Friðrik Ás- mundsson, síðar skólastjóri, var með, og rak bátinn því mannlausan. Hér var úr vöndu að ráða, en þá bauðst yfirstýrimaðurminn, Kristinn heitinn Árnason, til þess að freista þess að fara á gúmbáti með enda yfir í Frigg, svo unnt yrði að draga hann til hafnar. Þetta var karlmannlega boðið, en ég treysti mér ekki til að senda bát frá skipinu þegar svona stóð á: Ef til vill hefði þetta verið í lagi ef hægt hefði verið að hreyfa varðskipið til eins og gúmbátnum hentaði. En ég sá í hendi mér að eftir að búið hefði verið að festa enda í Frigg hefði varðskipið þar með verið orðið bundið og óttaðist ég hreinlega að okkur mundi reynast ógjörningur að ná gúmbátnum aftur um borð. Þar með neitaði ég þessari djarflegu upp- ástungu, þótt raunalegt væri að verða að horfa upp á það er bátinn rak í átt að landi í veðurofsanum. Við fylgdumst með honum allan daginn í von um að veðrið lægði eitt- hvað og aðstæður breyttust. En svo fór ekki og um 5-leytið um daginn misstum við af Frigg, þá komnir grunnt inn á víkina vestanvert við Selvogsvitann. Þá þorðum við ekki lengra, enda aðeins hálf til ein míla upp að ströndinni. Báturinn hvarf í brimrótinu við ströndina og mun eitthvað úr honum hafa fundist rekið á fjörur seinna. En ég man að mönn- um fannst það vera alveg furðanlega lítið sem fannst. Mér er það annars glöggt í minni að þegar við tókum að mjaka okkur fjær landinu á þriggja til fjögurra mílna ferð, þá hryggjaði svo undir varðskipinu að ég veit ekki hvernig farið hefði ef við hefðum verið á svo sem átta til tíu mílna ferð. Hef ég stundum velt því fyrir mér hví ég var að fylgjast með bátnum svo lengi, því sýnt var að honum varð ekki bjargað en varðskipið var lagt í verulega hættu. Tókum við nú að berjast vestur fyrir Reykjanesið og gekk það af- burða illa. Kominn var foráttusjór og tók ég þann kost að fara út undir Eldey og í gegnum Reykjanesröstina í vari af Eldeyjarskerjunum. Var það loks um kl. 12 um nóttina að við vor- um komnir í Garðsjóinn að nýju og var veðrið þá enn 8-11 vindstig. I Garðsjónum létum við reka í leið- indaveðri þann 30., en héldum þá
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108

x

Sjómannadagsblaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.