Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1925, Síða 12

Eimreiðin - 01.07.1925, Síða 12
196 VIÐ ÞJÓÐVEGINN EIMREIÐ'* ismanum') frá ófriðarárunum geta bezt borið um það. Tíz^u, stefnur þessar hafa ekki enn náð neinum verulegum tökun1 íslenzkri list eða skáldskap. Guðmundur skáld Guðmundsso11 kvað eitt sinn: Mig varðar ekkert um „isma“ og „istanna" þrugl um list! — Og vafalaust verður íslenzk list svo bezt þegin, að hún len 1 ekki út í öfga »ismanna«. En þessar byltingar í heimi listarinnar eru að nokku leV endurskin hildarleiks þess, sem háður er í viðskiftalífi nútím3115' bæði þjóða í milli og stétta. Því að þótt heimsófriðnum nun Friðarhorfur. pf eigi að heita lokið fyrir nokkrum árum. __________________ þó fjarri því, að friður sé í raun og uerl1 kominn á. Þjóðirnar í Evrópu óttast hver aðra. Englendinðar og þó einkum Belgir og Frakkar óttast uppgang Þjóðver|a og búast við geipilegum hefndum af þeim, eins og þeir, sefíl slæma samvizku hafa. Öryggið skortir og fæst ekki fVr en óttinn er upprættur. Síðustu ytri merkin um ófriðinn mlU hurfu úr sögunni nú fyrir nokkrum vikum, er síðustu leifariafr i n af setuliði Frakka í Ruhrhéruðunum fóru í brott þaðan. p það á vafalaust nokkuð langt í land ennþá, að draumnr inn um frið hér á jörð rætist til fullnustu. íslenzk þjóð hefur aldrei átt í ófriði við aðra þjóð. vopnaviðskifti, sem hér hafa átt sér stað, eru innanlandsy1 , skifti. Auk þess eru nú yfir sex aldir síðan vér höfum ' vopnaviðskiftum svo orð sé á gerandi. Og með sambandslóS unum frá 1918 höfum vér lýst yfir ævarandi hlutleysi nC,rn Friðarhugsjónin ætti því að vera runnin oss í merg og bein fremur en flestum öðrum þjóðum. Vér höfum hlotið sjálfs*^ við' ld' vort styrjaldarlaust. Og það er einkennileg stjórn í rás burðanna, ef heimsófriðurinn hefur óbeinlínis orðið þess andi að vér fengum sjálfstæðið. Vér ættum að geta var þeirri orku, sem. aðrar þjóðir eyða í herbúnað og herva1’nir’ í það að bera friðarorð á milli og styðja að eflingu frl^af 1) Dadaismus af da-da: fyrsta samslafan, sem frá ungbarninu heVr^ tákn upprunalegustu og einföldustu fyrirbæra náttúrunnar, sem ekk‘ ætíð fögur að sama skapi.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.