Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1926, Side 68

Eimreiðin - 01.04.1926, Side 68
148 SÁLRÆNAR LJÓSMVNDIR ElMRElÐlN Það er ekki nema eðlilegt, að vér séum í upphafi t°r' tryggnir gagnvart fyrirbrigðunum. Þau virðast svo óskiljanle5 og oft svo undursamleg. Enginn fær gengið úr skugga nm raunveruleik þeirra annan veg en með margendurtekin111 reynslu og fyrir mikil heilabrot. Um margs konar blekkinS eða ímyndanir geiur verið að ræða. Öll hin dularfulhi fvrir brigði sýnast vera svo undarlega háð miðlinum og vitundar lífi hans. Sé unt að nota ljósmyndavélina við rannsókn fyrirbnS anna, og girða fyrir öll svik og pretti við tilraunina, þá ne ljósmyndavélin þann mikla kost fram yfir augu rannsóknaf mannanna, að hún getur ekki orðið fyrir skynvillum. Auk ÞeS5 vitum vér, að Ijósmyndaplatan er næmari mannsauganu getur skilað mynd af því, sem mannsaugað greinir ekki. Frá því ég heyrði fyrsta sinni getið um þessi fyrirbriS ’ hefur mig langað meira til að geta gengið úr skugga um P en til flests annars. Ég var svo heppinn sumarið 1910, er ég kom til L°n ^ í byrjun júlímánaðar, að þangað var nýkominn maður. kunnur varð í fjórum heimsálfum fyrir þennan dularfulla n ^ leika. Hann hét Edward Wyllie, var af skozkum aettuWi fæddur austur í Calcutta á Indlandi. Við hæfileikann varð v með þessum hætti: í æsku var honum komið til Ijósmynfl « og skyldi hann læra þá iðn. Eftir all-langan tíma f°r P - undarlega að gerast, að hvítleitir blettir eða skellur komP sumar plöturnar, er hann var viðstaddur myndatökuna eða 5 ífaðir framkvæmdi hana. Enginn skildi, hvernig á þessu s^'.jau„ mikil brögð urðu að þessu, að húsbóndi hans og l®rl ,g. þóttist ekki geta haft hann lengur, þar eð svo margar myndaplötur ónýttust fyrir hvítu skellurnar, sem á þmr Aumingja Wyllie varð því að hætta við að nema ÞessamUr og sneri sér nú að akuryrkju. Honum féll sú vinna tr g illa, og hann leitaði aftur til borgarinnar. Nú tók hann ráð, að setjast að í Calcutta sem sjálfstæður ljósmyndar1, ^ virtist nú ganga vel; hann tók Ijósmyndir af mönnum, an ^jr að nokkuð kæmi á plöturnar aukreitis. Liðu svo n° ^ mánuðir. En síðan hófst sami leikurinn af nýju, hvítu urnar fóru að koma aftur á plöturnar og spilla myn
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.