Eimreiðin - 01.10.1926, Blaðsíða 27

eimreiðin
SÁLARLÍF KONUNNAR
299
vit, næmara og skarpara en hin fimm; það setur hana í ó-
sýnilegt samband við allar lifandi verur, sem hún umgengst.
innsýnið gerir konuna bæði sterka og veika. Konan lætur
vitanlega oft sínar sterku tilfinningar hlaupa með sig í gönur,
02 fremur af þeirri ástæðu ýms heimskupör. En þegar hún
lætur innsýnið leiða sig, þá er henni óhætt. Hún kemst með
því að réttari og fljótari ályktunum en maðurinn með sinni
skynsamlegu röksemdaleiðslu, á þeim sviðum, sem innsýni
hennar nýtur sín, en það er að eins í sambandi hennar við
aðrar lifandi verur. Þegar út fyrir það svið kemur, stendur hún
ráðþrota. Hún er ekki vön að vega rökin hvert á móti öðru, og
þegar hún á að fara að gera það, getur hún enga ákvörðun
tekið. Þá fær hún stuðning hjá manninum. Hún verður fegin
að hann tekur ákvarðanir fyrir hana, og það er henni nauð-
syn en ekki þvingun, að beygja sig fyrir þeim. Hér við bæt-
ist, að óeigingirni konunnar gerir henni svo erfitt að gæta
oigin hagsmuna, ef maðurinn kæmi henni ekki þar til aðstoð-
ar. Það er því ekki út í bláinn, að konunni hefur verið líkt
við vafningsjurt, sem vefur sig utan um manninn og styður
sig við hann.
Sem dæmi þess, hve erfitt konan á með að taka ákvarð-
anir, þar sem innsýnið leiðir hana ekki, er það, hvernig hún
verzlar. Allar verzlanir, sem aðallega skifta við konur, geta
horið um það, hve óákveðin konan er, þegar hún á að velja
varninginn. Vegna þessarar staðreyndar hafa verzlanirnar tek-
>ð upp þá reglu, að lofa að skila aftur eða skifta um það,
sem keypt hefur verið, svo að konan geti verzlað með þeirri
Weðvitund, að ákvörðun hennar þurfi ekki að standa óhögg-
uð. Þau verzlunarhús, sem fyrst tóku þessa reglu upp, urðu
vellauðug að eins hennar vegna. Sömuleiðis hafa stóru verzl-
unarhúsin tekið upp þann sið að búta niður heila klæða-
stranga og selja sem afganga, að eins til þess að losa kon-
Una við að þurfa að ákveða, hvað mikið hún eigi að kaupa.
I verzlunarmálunum, ekki sízt þar sem konan er að velja
fyrir sjálfa sig, hjálpar innsýnið henni ekki, og því stendur
hún þar ráðþrota.
Innsýni konunnar er þó undirrót ýmissa galla hennar. Hún
er vön að treysta því, að ákvarðanir hennar, sem sprotnar