Eimreiðin - 01.10.1926, Qupperneq 102

EIMREIf»N
Stjórnmálastefnur.
(Eftirmáli).
Eins og tekið var fram í innganginum að greinum þeim um stjórn'
málastefnur, sem hófust í 1. h. Eimr. þ. á., var ætlunin sú, að með þeinl
fengju Iesendurnir „sem yfirgripsmesta útsýn frá öllum hliðum yfir h>nn
pólitíska orustuvöll". Með þessu tók hún upp fordæmi ýmsra vönduðustn
tímarita erlendra, sem ræða trúmál, stjórnmál og önnur stórmál frá senl
flestum sjónarmiðum, í líku formi og hér hefur verið gert um stjórnmáls'
stefnur á íslandi. Ætlunin var í fyrstu, að greinarnar yrðu fjórar, en a^
óviðráðanlegum ástæðum gat greinin um sjálfstæðisstefnuna ekki komið
að þessu sinni. Arangurinn af því að dregið hefur verið saman á einn
stað það helzta, sem skilur Islendinga í stjórnmálum nú sem stendur er
í fyrsta lagi sá, að hér er fengið allglögt yfirlit yfir ástandið 1 lS'
lenzkum stjórnmálum áriö 1926, og í öðru lagi geta menn nú borið sam-
an stefnurnar betur en áður, og eiga hægra með að átta sig á, hver er
kjarni hverrar um sig, þegar dregnar hafa verið frá allar ádeilur og Ý^'
ingar flokkanna. Ennfremur mætti nú mörgum vera ljósara en áður,
í einstökum málum er það oft lítið, sem skilur. Hinsvegar kemur °S
skýrt í Ijós, hve mikið djúp er staðfest milli þeirra manna, sem fylSla
eindregið frjálsri samkepni í öllum viðskiftum, og hinna, sem vilja hafa
skipulagsbundinn ríkisrekstur á verzlun og sem flestri framleiðslustarfsem1
þjóðarinnar, svo tekið sje að eins eitt dæmi. Annars skal þess þakksamleS8
minnst, að flest blöðin, sem getið hafa ritstjórnarlega um greinar þessais
hafa tekið þeim vel og skilið til fullnustu tilgang þeirra. Þá hafa °S
Eimr. borist bréf frá kaupendum víðsvegar að, þar sem látin er í k°s
ánægja yfir þeim. Hinu mátti búast við þegar í upphafi, að um ef111
greinanna yrðu mjög skiftar skoðanir. Það á vafalaust langt í land enn'
þá, að unt sé fyrir alla að vera sammála í stjórnmálum. Þess er eUU>
að vænta, meðan lífskjörin eru svo margvísleg og Iífsskoðanirnar svo
sundurleitar eins og er. Lífið er stríð, stríðið er Iíf! Það forna orðtak
er jafnsatt í dag eins og fyrir tugum alda. Aðalatriðið er að barist se 3
drenglyndi, með heiðarlegum vopnum og með heill lands og þjóðar fyrir
augum. Þá mun baráttan miða til farsældar. Telja má líklegt, að kæn11
upp eitthvert það stórmál, sem stofnaði tilverurétti íslenzku þjóðarinnar
í voða, mundu allir stjórnmálaflokkar snúast gegn þeirri sameiginleS11
hættu. Allir flokkar mundu t. d. geta tekið höndum saman um að berjas1
gegn því með oddi og egg, að landið kæmist undir útlenda áþján °S
glataði sjálfstæði sínu. Bak við alt dægurþras flokkanna liggur að minsta
kosti oft djúp og heilög löngun til að vinna þjóðfélaginu gagn. Þe9ar
minst varir getur það komið í ljós, að það er ekki of mikil bjartsým a^
trúa á þetta. Og með þessa bjartsýni í huga viljum vér nú skiljast vi
þetta mál að sinni.