Eimreiðin - 01.10.1928, Blaðsíða 4

308
DEXIPPOS
eimreiðin
Óma brátt um ása’ og dali
„evoi“-kölI og gleðihróp.
Á Kerameikos bráðum blika
hin björtu spjót og eggja þor.
Hár í lokkum, heitar kinnar,
hvílíkt dýrðlegt æskuvor!
Þúsundfjöldi’ af fræknum drengjum
fylkir sér á torgsins slóð;
undir sveigum augun Ijóma
öll af von og hetjumóð.
Hvort skal Dexipposi aðeins
æskuvorsins fylgja skraut?
Haf þú einnig hreysti sumars,
haustsins þroska með á braut!
Allir vopnast; öldungshendur
aftur grípa sverðin blá. —
Sízt má skilja son og föður,
sveininn kærum bróður frá!
Hátíð skín í augum allra
á ungra krafta fórnardag;
hinir gömlu yngjast aftur —
upp þá tak í bræðralag!
Merkismenn úr sveina sveitum
sérhver fylking velur þá;
styrkur fylgir hugar-hreysti —
herinn býst nú staðnum frá.
Óðum streymir út iil leiks, við
óp og blómaregn úr grend,
meðal kvenna, er kalla grátnar
kærleiksríkt á Ólymps vernd,
aþensk skrautfylking, sem Ijómar
öll, er sól á vopnin skín.
Platan-tré og viðsmjörsviðir
vegleg hneigja laufblöð sín.