Eimreiðin - 01.10.1928, Blaðsíða 50

354
LIFA LÁTNIR?
EIMREIÐIN
orði. I sínu tímanlega formi koma þessi verðmæti aðeins
fram sem andstæður hins ósanna, ljóta og illa. En þau eru
jákvæð verðmæti, og má vel vera, að starf vort í öðru lífi sé-
meðal annars að læra að skilja til hlítar, hvaða þýðingu sann-
leikur, fegurð og kærleikur hafi í tilveru, þar sem hvorki er
villa né böl.
Eg hef fært nokkrar ástæður fyrir því, hversvegna mér
finst auðveldast að skýra fyrirbrigði þessa lífs út frá trúnni
á ódauðleikann, og haldið mér eingöngu við skynsemisrök
án þess að skírskota til dulvísi eða trúarreynslu kristins manns.
En hvorttveggja þetta styður þau rök. Og trúin á ódauðleikann
er meira en skynsamleg skýring á fyrirbrigðum lífsins. Hún
hefur meira en nokkuð annað lyft anda mannsins upp úr
viðjum lágra hvata og losað hann undan oki hins tímanlega,.
opnað honum æðri og fegurri útsýn og látið hann eygja eilíff
takmark í tilverunni. En af því að maðurinn hefur komist á
slíkan sjónarhól er hann æðsta veran, ekki aðeins spyrjandi
skepna, heldur sá aðili sköpunarverksins, sem er líkastur guði.
Af því að maðurinn hefur komist á slíkan sjónarhól getur
hann kvatt heiminn eins og riddarinn í helgisögninni: »Eg fer
nú til föður míns, og þó að gangan hingað hafi verið erfið,.
þá iðrast ég þess ekki nú, að ég lagði mikið á mig til þess
að komast þangað sem ég stend. Sverð mitt færi ég þeim að
gjöf, sem tekur við af mér á pílagrímsgöngunni, en hugrekki
mitt og hyggjuvit gef ég þeim, sem getur veitt því viðtöku.
Merki mín og örin öll flyt ég með mér því til sönnunar, að
ég hafi barist í þjónustu hans, sem nú flytur mér launin«. . . .
Þannig kvaddi riddarinn, en allar básúnur himnanna sungu
honum til dýrðar, handan við hliðið mikla.
V.
Hér hafa nú verið rakin svör tveggja merkra guðfræðinga við
spurningunni um framhald lífsins. Eins og lætur að líkindum,-
komast þeir báðir að alt annari niðurstöðu í málinu en Sir
Arihur Keith. Nú skal geta svara tveggja rithöfunda, sem
ekki eru fulltrúar neinna vísinda, en ræða málið meira frá
sjónarmiði almennings. Annar þeirra er hinn nafnkunni skáld-