Eimreiðin - 01.10.1928, Blaðsíða 57

eimreidin
LIFA LÁTNIR?
361
mundi vinna bug á óróleika þeim, sem stafar af alt of mikilli
frú hans á efnafræðingana og líffræðingana, ef hann kynti
sér spíritismann af eigin sjón og reynd. Þessir herrar eru
fjarskalega lærðir, en þeir vita ekki alla skapaða hluti, og
vér megum ekki taka tilgátum þeirra eins og þær séu heil-
asur sannleikur.
VI.
Að líkindum nýtur enginn núlifandi brautryðjenda sálar-
rannsókna vorra daga eins mikils álits og trausts eins og
Sir Oliver Lodge. Hér á landi er hann þegar orðinn almenn-
'agi allmikið kunnur, af ýmsu, sem þýtt hefur verið eftir hann
á íslenzku, þótt lítið brot sé það af því, sem hann hefur ritað.
Fjöldi bóka liggur eftir hann um ýms efni, svo sem eðlis-
ffæði og rafmagnsfræði, þjóðfélagsmál, trúar- og kirkjumál,
°9 um sálarrannsóknir. Hann er fæddur árið 1851, var pró-
fessor í eðlisfræði við háskólann í Liverpool árin 1881 — 1900
°9 rektor háskólans í Birmingham árin 1900—1919. Forseti
Sálarrannsóknafélagsins brezka var hann árin 1901 — 1904 og
forseti Vísindafélagsins brezka 1913—1914. Hann hlaut að-
alsnafnbót 1902 og árið 1919 var hann sæmdur heiðursmerki
Konunglega Mentafélagsins (Royal Society of Arts) fyrir
örautryðjandastarf sitt á sviði þráðlausrar firðritunar. Hann
er ágætur rithöfundur og víðsýnn mannvinur. Fáir munu hafa
Varið eins miklum tíma og erfiði í að rannsaka gögnin fyrir
tví, hvort látnir lifi, eins og hann, enda er hann sannfærður
Urn> að nú sé mannkynið að stíga það mikilvæga spor, að fá
l'lveru þeirra andlegu heima, sem trúarbrögðin hafa jafnan
^oðað, vísindalega sannaða. Grein hans er á þessa leið:
I heimspekikerfi einu er því haldið fram, að alt og sumt, sem
Ver getum vitað í raun og veru með vissu, sé persónuleg til-
Vera sjálfra vor. Oss sé kunnugt um sjálfsmeðvitund vora, en
Setum ekki á neinn beinan hátt orðið vör meðvitundar
a"nara manna. Ég get samkvæmt því ekki vitað með vissu
Uni. að aðrar lífverur séu til en ég sjálfur, nema með því
að draga ályktanir af áhrifum þeim, sem aðrar lífverur hafa
a skynfæri mín. Nú er vert að muna, að alt og sumt, sem
Ver skynjum í gegnum skynfæri vor, felst í þessu tvennu: