Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1929, Side 52

Eimreiðin - 01.01.1929, Side 52
32 UM NÁM GUÐFRÆÐINGA eimreiðin ekki hugmynd um trúaðra manna og trúlausra tilraunir til þess að koma á siðbót í viðskiftum manna á síðari árum. Kirkjunnar hlutverk er að lækna meinsemdir í sálarlífi ein- staklinga og þjóða. Væri ekki kominn tími til, að hún reyndi að læra eitthvað af öðrum læknum? Mér skilst, að læknis- námið sé í því helzt fólgið að kynna sér mannlegan líkama, starfsaðferðir hans op háttu. Læknisfræðin trúir því, að sjúk- dómur verði ekki læknaður, nema því aðeins, að læknirinn fái sæmilega hugmynd um, hvað sé að gerast í líkamanum. Námið um sjúkdóminn botnlangabólgu er ekki fólgið í því að rannsaka rit Hippokratesar til þess að komast að raun um, hvort hann hafi þekt eða ekki þekt botnlangabólgu. Það er heldur ekki nein læknisfræðileg villutrú að beita ann- ari aðferð en Hippokrates kann að hafa notað til lækningar. Og allra sízt er það nein goðgá, þótt reynt sé að sýna sjúkl- ingnum einhverja líkn, þótt svo reynist, að sami Hippo- krates hafi aldrei á þennan sjúkdóm minst. En þetta eru Iæknisvísindin, sem ég lærði í guðfræðideildinni. Læknisúrskurð- urinn er jafnan þessi: »Móse og Páll þektu báðir botnlanga- bólgu vel. Þeir sögðu, að hún væri synd. Syndin er ljót- Leggið hana niður. Hallelújah«. IV. Lesendur þessa tímarits kunna ef til vill að ímynda sér, að lýsingin á blöðum þessum á þekkingarskorti ungra guð- fræðinga sé orðum aukin. Ég get fullyrt, að svo er ekki. ÉS get ekki verið með þau látalæti að telja sjálfan mig hafa verið að neinum verulegum mun ófróðari eða naglalegr* heldur en þorri þeirra manna, sem ég stundaði nám með. Og það, sem ég hef skrifað, er sönn lýsing á minni eigiu reynslu. En annars er hægurinn á fyrir almenning að átta sig á, hvert sé gróðrarmagnið í boðskap kirkjunnar manna, eldri og yngri. Til dæmis er ekki langt síðan út kom bók, sem nefnd er »Hundrað hugvekjur, eftir íslenzka kennimenn1- I þeirri bók hef ég verið að blaða síðustu daga. Ég held ekki, að það sé kveðið neitt ógætilega að orði, þó að sagt sé, að sá hugur hljóti að vera töluvert alvarlega svefnstyggur, sem vaknar við þessa vekjaraklukku. Og svo er
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.