Eimreiðin - 01.01.1929, Qupperneq 74

54 BÓKMENTAIÐJA ÍSL. í VESTURHEIMI eimreiðii*
ort, hefur orðið íil í huga mínum við dagleg störf — stundum
reynst allörðugt að finna stundarnæði til að skrifa það upp«.
]akobína er eina konan, er teljast verður meðal hinna
fremstu ljóðskálda íslenzkra vestan hafs, en þar skipar hún
líka rúm sitt vel, og má kvenþjóðin vera stolt af henni. Húii
hefur ekki enn sem komið er gefið út ljóðabók, en margt af
kvæðum hennar hefur birzt í blöðum og tímaritum, aðallega
í Heimskringlu, Lögbergi og Tímariti Þjóðræknisfélagsins.
Ég nefni þessi: Þú leizt hann, I draumi, Ef tjaldið
fellur, Við gluggann, Á fjallaferð, Þú gullna blóm,
Morgunroði, Reynsla, I fjallasýn, Samlokan, Hugsað á
heimleið og Melkorka við lækinn. Sum eru kvæði þessi
beinlínis gullfögur, og þau eru öll framúrskarandi ljóðræn,
»klappa undurþýtt, eins og barn á vanga«. Málið á þeim er
látlaust og eðlilegt, ljúft og lipurt. Er það sérstaklega eftir
tektarvert, þar sem höfundurinn fluttist kornung af íslandi!.
Með sanni má segja um skáldkonu þéssa og Guttorm skáld
í Nýja íslandi, þó annars séu þau harla ólík að listgáfu, að
þau hafi verndað vel feðraarf og mæðratungu. Dæmi þeirra
sýnir, að slíkt er hægt, bresti eigi vilja eða áhuga. En Jaköbína
á meira en málfegurð og þýðleik til að bera sem skáld, hún
á þá tilfinningardýpt og einlægni, sem einkenna hið sanna
ljóðskáld. Ljóð hennar koma frá hjartanu og tala til hjartans,
en dauður er allur skáldskapur sé »hjartað ei með, sem undir
slær*. Frumleg er ]akobína einnig og rík að fögrum hug'
myndum, hún er »þroskað frumhyggjuskáld, er skapað hefur
sér frumlegt ljóðform«, sagði einn íslenzkur ritdómari um
hahá nýlega. Hún hefur verið nefnd móðurskáld og er rétt-
néfni; tilfinningar hennar eru næmar, fagrar og innilegar, enda
hefur hún ort fagurlega um móðurást og móðurgleði — o9
börnin, svo sem í kvæðunum Gestur í vöggu og VöggU'
Ijóð. Vfir vöggu hins veika, ungá, veit ég margir til þ'n
leita« kvað séra ]ónas Sigurðsson til skáldkonunnar fyrir
ekki löngu. Þau eru þess virði að lærast og syngjast móðúr'
ljóðin hennar.
En ]akobína hefur gert meira en að yrkja mörg ágæt ljó^
og fögur. Ekki er minna um það vert, hve snildarlega hún
hefur snúið ýmsum íslenzkum ljóðum á enska tungu. Þeirra