Eimreiðin - 01.01.1935, Qupperneq 65

eimheiðis-
l’N'niRVITUXDIN'
53
,.En geturðu ekki sagt neitt hugnæmara en þetta, þegar ég
ei ett'r sv<) langan tima koniin at'tur til þín?“
’ Hugnæmara en þetta? En er þetta þá kannske ekki hug-
uæmt? Bíddu svolítið við. Jú, til dæ.mis:
„Couronnés de thym et de Marjolaine
les Elfes joyeux dansent sur la plaine".
Er l)að ekki Banville eða Lisle?“
”Guð niinn góður. Nú sný ég við“.
„Nei, við skulum ganga upp undir hraunstrýtuna þarna
'1 s>' aður en við snúum við. Ástarstjörnu yfir Hraundranga
s>x>la næturský, hló hún á himni, hryggur þráir sveinn i djúp-
um dali________<•
^ Hun reyndi að slíta sig af honum og gekk aftur á bak niður
uekkuna eins og óþekk sauðkind, sem dregur kraltka, sem
ekki ræður vel við hana.
„Hamingjan hjálpi mér“, hrópaði hún. „Hann er búinn að
uiissa vitið, og það er mér að kenna“.
Hann tók fast í handlegg henni og setti hana niður á þúfu
'l< iliið sei' um leið og hann lagði hanalegginn yfir um hana.
„Nei, Elísabet“, sagði hann brosandi, „ég er ekki vitund
u jalaður, eti ég ætlaði að gera þér til hæfis og mæta þér á
utðii leið í listræninni, hljómblænum, skáldskapnum og
'n,liitilundiuni og hvað ]tað alt heitir, svo að þú sæir, að ég
s 'kli þig, nýkomna frá listamannalandinu Ítalíu —
„Italíu? Eg er alls ekki nýkomin frá Ítalíu, og ég hef hreina
°g beina andstygð á kvæðum“.
„En undirvitund____ ___?“
:,Þdð ei bara bull, móðursýki. Góði, minstu aldrei á það orð
míg framar. Annars gæti óg vel orðið hrjáluð".
el-I ^ - ^V' tl11' eg ve>- En hvar hefurðu verið, fyrst þú varst
a Haliu'' Satt að segja ætlaði ég að sækja þig þangað
Una í næstu viku og hafa þig heim með mér“.
•„ -tkiðirðu það. En hvað þú ert góður. Nei, ég hef í heilt
Unnið fyrir mér sem eldastúlka á matsöluhúsi í París, ég
I baia nt,kkrar vikur á Ítalíu og þær vikur eru þær leiðin-
^aslu, sem ég hef lifað, innan um alla listina og fimhul-
fambið“.