Eimreiðin - 01.01.1935, Side 74

TRÚIX Á HAMAR <)(i SIGÐ
EIMHEIÐI^
62
an. streng, sem tók að kveina af duldum þrám eftir því líti>
sem röddin boðaði. En þröngur var stígurinn, og margir helt-
ust úr lest: sori mannlegs eðlis átti að brennast á báli hvers-
konar baráttu og lífsreynslu, svo gull ])ess mætti glóa. Merkið,
sem undir var barist, var kross.
Og i'yrstu bræður sfofnuðu félag lil styrktar hver öðrum •
baráttunni. ÍÁig þess voru fáyrt, aðeins ein setning: alt mitt
er þitt.
Þar hefur þróun mannlegs félagslífs stigið hæst, flókin
vandamál viðskiptanna snúist í einfalda gátu, sem hver barns-
hugur gat leyst. í hillingum fjarra drauma ljómar þessi saga
og vísar veginn út úr óbærilegum vandræðum félagslegra meina,
inn til þeirra landa, þar sem enginn spvr l'yrst og fremst uin
eigin hag, heldur hag heildarinnar, og göfugar hvatir styrkra.
markvissra handa ráða lögum og lofum. Og turnar kirkna Ivrists
benda í áttina til þessa framtíðarríkis.
En Moskva kann aðra sögu um ríkið og hvernig það verði
bezt grundvallað. Hún fyrirlítur þær leiðir, sem farandprédik-
ari Galileubygða benti á, og vill afmá nafn hans af bókfelh
sögunnar. Hún vill fægja úr sálum mannanna minninguna
um hann og slíta þann streng úr brjóstum þeirra, sem kveinai'-
er nafn hans er nefnt. Til þess að grunavalla ríki fullkoinn-
unarinnar þarf enga aulalega klukknahringing, né iðkun leiðiii'
legra siðaboða, heldur aðeins lilinda, auðsveipna hlýðni við
andann frá Kreml og trú á boðskap hans. í stað spentra greip11
til bæna kemur hönd reidd til höggs, sem tekur ríkið nieð
valdi. í stað ómþýðra lofsöngva dýrðlegra mustera skal
heróp nýs tíma gjalla: alt ])itt er mitt.
Fagnaðarleysi þessarar lifsstefnu mun engum dyljast til
lengdar. Hjá gáfuðustu rithöfundum stefnunnar má jafnvel
sjá efa þess, að kommúnisminn leysi öll vandræði mannanna-
Gladkow er fáyrtur um innra líf sinna persóna, eins og nafn-
lausir höfundar íslendingasagna. Þó hefur hann i „Cement
hrugðið u]>p átakanlegri mynd af innri þjáningum einnar aðal-
söguhetjunnar, Dösju. Dasja er kona, sein í hrifningu hetui
veitt viðtöku fagnaðarerindi hyltingarinnar. Hún er sannin
kommúnisti, sem á ekkert til af voiæði kvenmannsins, fer nieð
Njúrku, litlu stúlkuna sina, á barnaheimilið, þar sem hún skal