Eimreiðin - 01.01.1935, Qupperneq 110

!)8
BÓKLESTUIl FYR OG XÚ
eimreiðin'
heiður, sein að slíkum upplestri er. Þá má minna á þær til-
tektir þingsins að skylda prentsmiðjur og útgefendur til að
birgja bókasöfn bæði hér á landi og erlendis að ókeypis ein-
tökum af öllu, sem út kemur. Þannig liggur fyrir þinginu nu
í vetur frumvarp um ókeypis eintök til bókasafns á Siglu-
firði og breytingartillögur við það frumvarp um ókeypis ein-
tök til bókasafns í Hafnarfirði, Vestmannaeyjum og víðar-
Hversvegna ekki að taka skrefið út og heimta al’ prentsmiðj-
unum ókeypis eintak af öllu, sem út kemur, til allra hókasafna,
lestrarfélaga og skóla á landinu? Þessi frekja, sem ekki
þekkist í neinu menningarlandi, þar sem hókaútgáfa er ekki
ríkisrekstur, nema hér, er hvort sem er stöðugt að færast í
vöxt, og með því að taka skrefið út, er girt fyrir það strax>
að prentiðn og útgáfustarfsemi geti þróast af eigin ramleik
hér á landi framvegis. Hið útlenda bókaflóð mun þá ná full-
komnu hámarki og íslenzk bókagerð leggjast smáinsaman
niður.
En veigameiri þessum og fleiri atriðum er sú staðreynd, að
gagnvart tiltölulega afarfjölmennum hóp manna, sem telja sig
þurfa að skrifa, hafa fundið köllun til að skrifa — og sumir
geta skrifað, stendur fámenn þjóð með minkandi lestrar-
þörf, fyrst og fremst hvað snertir íslenzkar bækur, vegna vaX-
andi frainboðs á allskonar lindum fróðleiks og skemtunar-
sem tækni nútímans, auknar samgöngur og nánari mök við
aðrar og stærri þjóðir veldur. Eókmentasinekkur almennings
hér á landi hefur ef til vill aldrei verið þroskaðri en nú, meðal
annars vegna þess, að með hinni sívaxandi tungumálaþekk-
ingu hafa miklu fleiri en áður bein og óslitin kynni af mörg11
því, sem ágætustu höfundar stórþjóðanna hafa á boðstóluin-
Kröfurnar til rithöfunda vorra eru því sizt vægari en áðui’-
Og það þýðir ekkert þó að ýmiskonar auglýsingastarfseniu
i ritdómaformi eða á annan hátt, fylgi nýrri bók, annaðhvoi?
af því höfundurinn ,,á góða að“, er í einhverjum „pólitiskun1
flokki“ eða blátt áfram hefur efni á að auglýsa. Með þess-
um aðferðum má ef til vill nudda út nokkrum eintökum, en
þær eru einskis virði, el’ góð bók stendur ekki á bak við. Góð
bók hefur aftur á móti verðmætið fólgið í sér sjálfri. Hún
lýsir og ber birtu frá manni til manns, frá sálu til sálm’>