Eimreiðin - 01.10.1935, Blaðsíða 50
Til þín, Mekka — —
Til ])ín, Mekka, hjartans hungur
hugann leiðir brautir ríms.
Til þín, Mekka, dátt mig dreymir
draum hins hrjáða pílagrims.
Ópalsliti undra þinna
augun sjá um dimma nátt.
Heyri ég þjóta þúsund vængi
þungum niði um loftið hlátt.
Til þín, Mekka, liggur leiðin
ljós, sem draumkend mánasýn.
Hinar fjórar höfuðáttir
horl'a allar jafnt til þín.
Pílagrímar frjálsir fara
ferða sinna í helgri ró.
Fara þeir um fjöll og dali,
fara þeir um land og sjó.
Til þín, Mekka, allir aðrir
eitt sinn munu seinna ná,
einn ég verð á eyðimörku
eftir kyr og horfi á,
þegar aðrir tjöld sín taka
tafarlaust við fyrsta skin,
á úlfaldana klyfjum kasta,
kveðja hina grænu vin.
Hyllir yfir heitan sandinn
hvolfþök þín og súlnagöng,
þína háu hallar turna, —
heyri ég þinna klukkna söng.
Fyrir mínum sjónum svífa
sýnir, líkt og gullin ský. —
—■ Ó, mætti ég gleyma mér og týnast
musteranna hljóðleik í! —