Eimreiðin - 01.10.1935, Blaðsíða 43
R'Mreiðin hvítabjarnaveiðar í þingeyjarsýslum
403
kllkti byssan áður en úr henni gekk, og dýrið hné með sundur-
sk»tinn heila niður á hálfétinn hundsskrokkinn. En það sagði
skyttan, að bangsi hefði staðið upp og litið allófrýnilega til
Sln og fitjað drjúgum upp á, meðan byssuhaninn hamraði
a hvellhettunni þarna uppi yfir honum. En er farið var að gá
1 húsið, þar sem bangsi dvaldi, var þar ekki alt með kyrrum
hjöruni. Hann hafði hrotið þar lampa, drukkið þar nýmjólk
Ur skjólu, er nýkomin var úr fjósi, og etið þar mat, sem hús-
1Veyja var búin að hera inn handa piltum sínum. Þetta alt
(i'aldi dýrið meðan stúlkan, Jóhanna Aðalmundardóttir, sótti
hðið í fjárhúsin. En annar hundurinn, sem fyrst réðst á
angsa, sá stærri og sterkari, drapst samdægurs, skömmu á
c|tir dýrinu. Hinn lá í sárum nokkurn tíma, en bjargaði sér
llleð þvi að skríða undir rúm inni í húsinu og liggja þar, unz
alt Aar um garð gengið.
hetta var 1,63 m. á lengd, og vóg kjötið aðeins 52 kg.
a® var nijög rnagurt, og garnir allar tómar. Bendir það alt-
Saillan á, að dýrið hafi langan tíma litið eða ekkert haft til
latar, því hjörg er engin á svo snemmkomnum hafís sem
hessinn. Feldurinn var seldur á kr. 250,00. Vafalaust hefur
^1 þetta verið mannskætt. Þótt slíkt sé ekki algengt með þau,
a getur hungrið sorfið svo að, að þau ráðist á alt, hlifi þá
' 1 hiahninum heldur.“
^ Unr leið Gg ég lýk þessunr frásögnum unr hvítabirni hér í
'Ogeyjarsýslum, vil ég þakka þeirn nrönnum, senr hafa hjálp-
1 hrér til þess að safna sögunum saman. Eru það aðallega
)(?ssir menn: Jóhann Gunnlaugsson Heiðarhöfn, Þórir Þór-
^einsson Blikalóni, Ólafur Jónsson Fjöllum og Jóhannes
l’Onarson hreppstjóri i Flatey.