Eimreiðin - 01.10.1935, Blaðsíða 73

EiMRBií)In
MÁTTARVÖLDIN
433
' 'Mst sjálfur aðeins hafa jjroskað
■il S*tt! 1)annig ilann geti Laft
()hClt vaiti yfir efnislíkaina sinum
hálf S.alarasiancii- Hann getur á
Sy ^inútu varpað sér í dá-
ntil i-1 ^rance). Eftir að hafa gert
hi v Fai nsvniiegar öndunarœfingar,
it)ég-''' ilann á taugarnar háðu-
hi- 1 llaisinurn> snýr tungu-
Verg<*inum aftur og inn í kokið og
ur )Ul- ^>a^’ Sem líall:l mtetti „dauð-
laRi leÍItlÍnUm“’ * l>essu ásigkomu-
and.«etur hann látið grafa sig lif-
liju].,0'’ leSið liannig alt upp í sex
gerð 'Uslunciir- Þessi tilraun var
i H 1 ^cala-leikhúsinu lietta lcvöld,
let,, I,llnútur. En tiu mínútur eru
iiiani "ni en svo> að nokkur
ainia ^ Uní’U Seti ilaldið niðri i sér
i'afð' Um SV0 lengi- Houdini, sem
drgjtti '"''<1;'lanleSt vald á andar-
Uni> gat t. d. ekki verið
lengur i kafi i vatni en fimm mín-
útur.
Hvaða gagn er svo að þessum
tilraunum? Um ]iað verður lesand-
inn að dæma sjálfur. Fakirinn
lagði fram gögn fyrir árangri
]>eirrar baráttu andans, sem liann
liefur háð, til ]>ess að geta öðlast
vald yfir efnislíkama sínum. Lik-
amir vorir eiga kröfu til heilbrigði,
Getum vér ekki fullnægt þeirri
kröfu? Eru pillur, nudd og ljósböð
meira virði fyrir heilsuna en slik
sjálfshjálp? Eins og dr. Dorsey seg-
ir í riti sínu, Hversvegna vér hög-
nm oss eins og mannlegar verur,
þá er þróunin komin undir því,
„hve vel oss tekst að liagnýta
reynslu vora til að draga úr lirörn-
uninni og tefja hana“. Og þetta er
einmitt nákvæmlega það, sem fa-
kírinn gerir. I'. Yeats-Brown.
Hia l,efH mun birtast næstsíSasti kafli bókarinnar Máttarvöldin,
og it . ^vernig Vesturlandabúar eigi að geta lœrt að ná valdi gfir liuga
gtns p Ennfremur birtist ]>á upphaf lokakaflans, en hann fjallar tim
'dlna ',iSfanOsefni, svo sem um endurholdgun, spádóma, ftgðingn
°' s■ frv., o. s. frv.].
Naeturkyrð.
S<!ni hhist'armi únigur heilög
sali; * °' I!1 guðs um lifsin
Það e’r
!lð Sofa lun,]kyrðín sá,TÍ lönsu
nd> sem yflr lmnni 1
r'° 'fljólt er ..
v‘ð ''lartans h ■’ SCm himinn I
h'° Sargarmin : að Iú‘a drott
1,1,0 all> sem i SCm alskygn ar
^gííins sjónum h
Það er svo kyrt sein signi lieilög liönd
livern liug, sem staðar nam við lífsins
gátur, —
svo ástarvært scm liljóðni lijartans grátur
við liærri sýn um þroskans undralönd.
Já, slík cr kvrð þín, hljóða, helga nótt,
scm hugsi máttug sál i fögru ljóði,
sem lífsins faðir hörnum sínum bjóði
til bænalialds með fjarra stjarna drótt.
stilta nótt, þér færir fátækt ljóð
oitl fræ, scm dafnar undir liimni þínum.
þnð cr liuggun veikum mætti minum
nð muna þig á dagsins grýttu slóð.
Gisli 11. Erlendsson.
28