Eimreiðin - 01.10.1943, Qupperneq 25

EIMREIÐIN
VIÐ MÓÐVEGIXN
297
sama og tapa“ kemst höf. m. a. að orði á þessa leið: „Nú er
það svo, að íslendingar unna Dönurn alls hins bezta og hafa
fyllstu samúð með þeim í þrengingum þeirra og vilja ekKÍ
gera þeim neinn órétt í skilnaðarmálinu. En ekki hefur heyrzt,
að almenningur í Danmörku hafi nokkurn áhuga á að halda
sambandi landanna, og ætti það því ekki að valda vinslitum,
þó að við neyttum okkar samningsbundna réttar til tafar-
lausra sambandsslita. Því skulum við nú fara þá leiðina, sem
lögleg er og fær og liggur beinast að takmarkinu, og neyta
okkar fyllsta réttar til sambandsslita hið fyrsta. Með því forð-
um við okkur frá því hlutskipti, sem til ógæfu getur leitt, að
'Torða eins konar óráðstafað rekald að stríðinu loknu. Um
þetta ættu allir landsbúar að sameinast.“
^firlýsing ríkisstjórnarinnar.
Á fundi í sameinuðu alþingi 1. nóvember þ. á. lýsti Björn
forsætisráðherra Þórðarson afstöðu ríkisstjórnarinnar til end-
anlegra ákvarðana um stofnun lýðveldis á íslandi og skipun-
ar æðstu stjórnar landsins. Forsætisráðherrann rakti í stuttu
máli, hvernig æðsta framkvæmdavaldið og fyrirsvar landsins
hefði síðan 10. maí 1940 verið í höndum fslendinga einna,
hvernig þetta æðsta framkvæmdavald og meðferð utanríkis-
mála hafi til orðið og varað undanfarin fjögur ár andstætt
Því skipulagi, er áður gilti, og að dönskum stjórnarvöldum
hafi verið tilkynnt þetta stjórnarleiðina og hitt jafnframt, að
ekki muni í grundvallaratriðum gerð breyting á núveiandi
skipun. Samkvæmt þess.u myndi stjórnin því eftir ýtrasta
megni framkvæma þau fyrirmæli alþingis í skilnaðarmálinu,
Sem það kynni að samþykkja, hvort sem skilnaður færi fram
aú strax eða í síðasta lagi í maí 1944. Þessi yfirlýsing stjórn-
aiinnar er skvr og ákveðin og í fyllsta mata eins ják\æð og
hægt var að búast við. Stjórnin hefur nú farið með völd ná-
lega um eins árs skeið og líkleg til að fara með þau áfram.
^ irðist svo sem rætast muni spá sú, sem fram kom hér í ritinu,
eftir að hún tók við völdum, að meðal hinna mikilvægu verk-
efna hennar myndi það mikilvægast: að ganga formlega frá
fullveldi landsins og framtíðar stjórnskipan samkvæmt ákvörð-
unum þjóðar og þings þar um.