Eimreiðin - 01.07.1948, Page 52

212
VEGANESTIÐ
EIMREIÐIN
— Ætlarðu kannski að segja mér, hvað hann setti upp við
þig? Gæti verið gott fyrir mig, hugsa ég, að vita það. Kann að vera
eins og þú sagðir, að hann setji þetta sama upp við fleiri, þó að
þeir séu þau flón að hafa ekki hugmynd um það!
Fiski-Gvendur steinþagði, horfði á mig. Loks sagði hann:
— Getur vel verið, segi það bara! Ég ætla að — ætla að segja
þér það. Það kom á hann liik, liann klóraði sér vandræðalega
í kollinum, mælti síðan, talaði lágt: — Nei, ég ætla ekki að
segja þér þaS. En ég ætla að segja þér annað, og þá geturðu
vitað þetta. — Aftur liik. Því næst: — Er svo miklu liræddari,
síðan hún dó, konan mín, sko! Því ef —. Ég segi það bara, já!
Hann ræksti sig: — Nú ætla ég að segja þér, livað Hann segir
við mig, þegar við liittumst, ef honum finnst ég hafa lialdið
loforðið. — Hann velti vönguin, stundi, hélt síðan áfram: —
Nú er Fiski-Gvendur á leið upp brekkuna — með færið sitt á
öxlinni, níu punda lóð! Hann reynir að ganga eins liratt og liann
getur, eins og honum er lifandi mögulegt, segi það bara! Það
streymir af honum svitinn, já, vesalings Fiski-Gvendur — alinn
upp á sveit. Nú er liann kominn á varinhelluna, og þá opnast,
opnast allt í einu dyr, voðalega stórar liurðir, miklu stærri en
vængjahurðirnar lijá lionum Poppa hérna, og Hann stendur á
þröskuldinum, fínn þröskuldur, skín eins og látúnsöngull. —■
Og ef Hann er ánægður, þá segir hann. Og nú rétti Fiski-Gvendur
úr sér og sagði liátíðlega, en þó glaðlega. — Þá segir hann:
Komdu sæll, Gvendur minn, get ekki verið að titla þig neitt!
Gott að fá þig hingað, því þú liefur lialdið loforðið, alltaf gert
og gerir eins og þú getur. Veskú, Guðmundur Þórðarson, —
getur hengt færið þitt þarna í þilið, — ég segi það bara, já.
Ég sagði vini mínum, Markúsi, frá því, sem okkur Fiski-Gvendi
fór á milli. Og Litli maðurinn varð mjög alvarlegur, skældi sig
þóttist auðsjáanlega þurfa að þenkja. Svo murraði liann:
— Jæja, Hvítur minn! Þú þarft krónurnar, víst mundirðu
þurfa þær. En Litli maðurinn er nú á því, að þú liafir fengið
annað og betra veganesti hjá lionum Fiski-Gvendi. — 0, skyldi
maður ekki margan ganginn vera rangeygur á manneskjumar,
Hvítur minn? Einhver hefði, trúi ég, ástæðu til að öfunda liann
Gvend af þeim kós, sem hann stýrir!