Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1954, Page 37

Eimreiðin - 01.01.1954, Page 37
EIMREIÐIN ÖRFLEYGAR STUNDIR 17 bíður og skotrar augunum flóttalega til byssunnar. Það er með byssum eins og þessari, sem menn drepa hverjir aðra úr löngu færi. Og aftur hugsar drengurinn um, að eitt slíkt augnablik sé að nálgast og horfir á byssuna. En fyrir stundu teit hann á ljóskerið eitt augnablik, sem nú er liðið hjá. »,Gott og vel,“ segir maðurinn loksins, „þú getur fengið Villa böggulinn. Komdu með mér.“ Þeir ganga þvert yfir teinana og þrönga brautarsviðið. Jóhannes kemur auga á skálann, þar sem áhöld stöðvarinn- ar eru geymd. Hann sýnist hrörlegur álengdar, og Jóhannesi finnst hann ömurlegur. Hermaður stendur á verði við dyrn- ar- Hann segir við förunaut Jóhannesar: „Engum manni er leyft að fara inn til fanganna." „En þetta er ekki maður, þessi litli angi. Getum við ekki lofað honum að færa Villa mat og sokka?“ ,,Jæja,“ segir varðmaðurinn og lætur undan. „Svona anga er nú reyndar varla hægt að kalla mann. Lofum honum að fara inn með böggulinn. Annars verða þeir kallaðir út eftir hálftíma. Hver veit nema böggullinn komi sér vel fyrir Villa? Hann á langa leið fyrir höndum.“ Maðurinn opnar dyrnar, og Jóhannes gengur hikandi inn. Tylft manna húkir á strigadúk, sem breiddur hefur verið á skálagólfið. Þeir hrökkva við, þegar dyrnar opnast, og stara -stórum augum á komumenn. En hermennirnir loka dyrunum að baki Jóhannesar, og föngunum léttir. Frá rafmagnsperu, sem hangir niður úr loftinu, skín skær birta í augu Jóhannesi, svo að hann fær í fyrstu ekkert Sreint. En þegar augu hans hafa vanizt Ijósinu, sér hann óhreint fjalagólfið, járngrindurnar fyrir gluggunum, sem eru uppi undir þaki, tjargaða segldúkana, sem hanga á bitunum, skóflur og járnkarla, sem raðað er í einu horni skálans. Og Þarna húka fangarnir á strigaábreiðunni. Þarna þekkir hann Feijonen, bóndann á næsta bæ, og Juvonen, sem er vanur að syngja, þegar hann er að vinnu með öðrum, svo að hún gangi betur. Þessir báðir eru við aldur, hinir allir ungir menn. En hvar er Villi? Jú, þarna er hann úti við vegginn. Hann órúpir höfði og felur andlitið í höndum sér. Villi þekkir stígvélin hans, sem Heikki skóari smíðaði honum. Enginn 2
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.