Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1954, Side 43

Eimreiðin - 01.01.1954, Side 43
EIMREIÐIN ÖRFLEYGAR STUNDIR 23 gleymd. Brátt er frostlagið klofið og því rutt brott, en undir því tekur við ófreðin moldin. Mennirnir skipta um tæki. 1 stað járnanna koma rekumar, og moldinni er mokað burt. Föngunum er orðið funheitt, og þeir vinna eins og víkingar. Brátt eru þeir komnir niður úr moldarlaginu, og nú grafa t>eir niður í þykkt, bláleitt leirlagið. Gröfin dýpkar fljótlega. Jóhannes sér nú rétt ofan á kollana á gröfurunum, frá felu- stað sínum bak við barðið. Svo hverfa kollarnir einnig, en hann sér í staðinn, hvernig fullum skóflum af leir er hent UPP úr gröfinni, til merkis um, að mennirnir séu enn að grafa. Nú er víst stundin komin, sjálft úrslitaaugnablikið, hugsar Jóhannes, kvíðinn og skjálfandi bak við barðið. En augna- hlikin líða hjá, og enn dýpkar gröfin. Loks er hún fullgerð. Hermennirnir rétta föngunum hjálp- arhönd og draga þá upp, og nú sitja þeir á grafarbarminum °g kasta mæðinni. „Þetta var erfitt verk,“ segir Reijonen. ,,Nú væri gott að fá að reykja.“ Hermennirnir flýta sér að leita í vösum sínum, ná í vindlinga °g bjóða föngunum. Það er kveikt í, allir reykja þögulir og horfa hver á annan. Maðurinn með skammbyssuna virðist ®tla að segja eitthvað, en hættir við það, veifar hendinni °g fer líka að reykja. Jóhannes sér brennandi vindlingana lýsa í munnvikjum mannanna, og allt er nú svo kyrrlátt og friðvænlegt, að honum verður léttara í skapi, og óttann Isegir. Auðvitað fara þeir allir heim á stöðina aftur. Auðvitað hefur þessi gröftur ekki verið annað en æfing. Þá heyrir Jóhannes fyrirliðann bölva í lágum hljóðum. Langarnir og hermennirnir líta hver á annan. „Þið hafið fengið þarna ágætt tóbak,“ segir Reijonen. „Það var hressandi að fá vindling eftir allt erfiðið. Þökk!“ Hermennirnir eru órólegir, og einn þeirra segir: „Þið megið ekki hugsa með heift til okkar, piltar. Við vildum þetta ekki, — en þið heyrðuð dóminn. Kannske eru dómararnir þarna fyrir handan annars sinnis en hér og vogarskálar réttvísinn- aðrar þar en hér. Hugsið því ekki of illa til okkar, pilt-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.