Eimreiðin - 01.01.1954, Qupperneq 84

64
MÁTTUR MANNSANDANS
eimreiðin
afli. Omar Khayyam segir um þá fjötra vínsins, sem ímyndunar-
afl hans hefur bundið honum:
Gef mínu lífi, er líður, vínber rauð,
og lauga tjaldbúð þess, nær hún er auð.
Mitt líf skal vefjast laufi af þrúgnameið.
Hjá lundi rósa hvíli bein mín dauð.
Sköpunarmáttur ímyndunaraflsins opinberast í hugsjón. Hugs-
aðu þér hvers konar maður eða kona þú vilt vera. Láttu ímynd-
unarafl þitt dvelja langdvölmn við hugsjónina um fyrirmynd
þína. Ef þér finnst henni í einhverju ábótavant, geturðu breytt
henni, aukið við hana eða endurbætt, og þegar þú ert orðinn
fullkomlega ánægður með hana, þá gefðu henni líf og form
með viljaorku þinni. Beindu vilja þínum að því að útiloka allt,
sem kemur í bága við eða tefur þá hugsjón, sem þú hefur byggt
upp, og láttu alla hugsun þína og hegðun mótast í samræmi
við það, sem þú vilt skapa. Þetta kostar áreynslu og stöðug-
lyndi, en þú verður að muna, að máttur viljans eykst og styrkist
við hverja áreynslu og hverja nýja tilraun, sem þú gerir.
Hundruð bóka hafa verið skráðar um eflingu viljans. Ég lief
lagt ríka áherzlu á það í bókum mínum, MáttarvÖldin og Örlög
og endurgjald, að til þess að koma hugsjón í framkvæmd, þarf
ótrauSan og stáÖfastan vilja.
Enginn nær settu marki nema að leggja sig allan fram, og
það erfiði, sem í það fer að efla og temja viljakraft sinn, ber
dýrmætan ávöxt, því að ég endurtek það, að þú getur öðlazt
það, sem þú vilt og gert þaÖ, sem þú þráir, ef þú greiSir gjaldiS,
en þaS gjald er áreynsla.
Hugkvæmd, sem viljinn skapar, heldur áfram að verka, unz
orka hans er þrotin. Þess vegna verður að endurnýja hana í
sífellu, eigi hugkvæmdin að vara og verða að venju. Við hverja
nýja endurtekningu minnkar mótstaðan, sem þarf að yfirstíga.
Þess vegna er þrautseigjan og þolgæðið dýrmætir hæfileikar og
mikilvægustu förunautar viljans. Robert Hichens segir á einum
stað í ritum sínum: Hvergi opinberast guðdómurinn með jafn
dásamlegum hætti og í viljastarfsemi mannsins.
Sálarfræðin fjallar meðal annars um athafnalíf mannsins, en
hún er gagnslaus fræði nema að hún kveiki í manninum