Eimreiðin - 01.01.1958, Blaðsíða 38

Skálcl frá Illiitois
eftir Indriða G. Þorsteinsson.
Á Kúbu situr einn af frægustu rithöfundum vorra tíma og
veiðir fisk oní ketti sína. Sagt er, að um þessar inundir sé
hann að ljúka við stórverk um heimsstyrjöldina síðari. Maður
þessi er Ernest Miller Hemingway, höfundur bóka eins og
Vopnin kvödd, Og sólin rennur upp og Hverjum klukkan
glymur, eða Klukkan kallar, eins og hún var skýrð af útgef-
anda. Þýðendur fyrrgreindra bóka eru þeir Halldór Kiljan
Laxness, Karl ísfeld og Stefán Bjarman. Heming-vvay mun
hafa byrjað á bók sinni um stríðið, skömmu eftir að því lauk.
Skrifaði hann á Ítalíu, en varð fyrir því óhappi, einu af
mörgum, að flís úr patrónubotni fór í annað auga hans, þeg'
ar hann var á andaveiðum skammt frá Feneyjum. Slæmska
hljóp í augað og hugðu læknar á tímabili, að hvorki yrði hægt
að bjarga Hemingway né auganu. Þegar svona horfði, lagði
Hemingway stærra verkið til hliðar, en flýtti sér að skrifa aðra
sögu um skylt efni, en öllu styttri en þá, sem nú bíður útgáfu-
Bók þessa nefndi hann Across the River and Into the Trees.
Gagnrýnendur tóku sögunni yfirleitt illa og töldu hana hug-
aróra um ástafar miðaldra manns og herbúðaslúður.
Ekki verður í fljótu bragði séð, á hvaða undirstöðu gagn'
rýnin er byggð á bók Hemingways um Richard Cantwell
ofursta. Sagan virðist lieldur góð, þegar tekið er tillit til þess.
að henni er öðrum þræði ætlað að vera nokkurs konar graf-
skrift á bókmenntaferil manns, sem veit ekki betur en þetta
sé það síðasta, sem hann skrifar. Það er að vísu viðkvæmm 1
sögunni, sem sýnilega er sprottin af hinum sérstæðu aðstæö-
um og uppgjörinu, sem þeim fylgja, en varla til mikilla lyta-